Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Historia edycji

Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
Ewelina

Ewelina

 

odpływam...

z daleka widzę brzegu majaki, 

nietykalne mgły chwytam jak sen - 

bez tła, bez postaci, bez granic

 

topnieję z wolna...

dłonie mam - z lodu kotwice, 

chłodne, niby kręgosłup sztywne, 

lgną nieporadnie w południowy skwar

 

czuję nieurodzajną głębią...

rozciągam bezwład myśli, 

słowa w kresce ust wąskich tnę, 

na zielonych wyspach maluję zmierzch 

 

 

 

 

Ewelina

Ewelina

 

odpływam...

z daleka widzę brzegu majaki, 

nietykalne mgły chwytam jak sen - 

bez tła, bez postaci, bez granic

 

topnieję z wolna...

dłonie mam - z lodu kotwice, 

chłodne, niby kręgosłup sztywne, 

lgną nieporadnie w południowy skwar

 

czuję nieurodzajną głębią...

rozciągam bezwład myśli, 

słowa w kresce wąskich ust tnę, 

na zielonych wyspach maluję zmierzch 

 

 

 

 

Ewelina

Ewelina

 

odpływam...

z daleka widzę brzegu majaki, 

nietykalne mgły chwytam jak sen - 

bez tła, bez postaci, bez granic

 

topnieję z wolna...

dłonie mam - z lodu kotwice, 

chłodne, niby kręgosłup sztywne, 

lgną nieporadnie w południowy skwar

 

czuję nieurodzajną głębią...

rozciągam bezwład myśli, 

słowa w kreskach wąskich ust tnę, 

na zielonych wyspach maluję zmierzch 

 

 

 

 

Ewelina

Ewelina

 

odpływam...

z daleka widzę brzegu majaki, 

nietykalne mgły chwytam jak sen - 

bez tła, bez postaci, bez granic

 

topnieję z wolna...

dłonie mam - z lodu kotwice, 

chłodne, niby kręgosłup sztywne, 

lgną nieporadnie w południowy skwar

 

myślę nieurodzajną głębią...

rozciągam bezwład myśli, 

słowa w kreskach wąskich ust tnę, 

na zielonych wyspach maluję zmierzch 

 

 

 

 



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Stary_Kredens
      To tak niekiedy

      Przez Stary_Kredens · Opublikowano

      @Marek.zak1 myślę,że zobojętnienie jest na końcu, po rozczarowaniu i cierpieniu i często towarzyszy mu zniechęcenie, ale te uczucia nie są obecne non stop, przychodzą jak w tytule niekiedy tak jak i te pozytywne, radosne, ucieszne itp. życie póki co trwa Dziękuję za czytanie i komentarz Pozdrawiam serdecznie Kredens 
    • Łukasz Jasiński
      stare okno

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @Natuskaa   A sprawiedliwości nigdy nie będzie, bo: ludzie żyją kosztem innych ludzi - oceniają ludzi na podstawie tego - co widzą, a on ma to - to ja też chcę to - co on! Czysty materializm i niekontrolowane emocje - takie zachowanie jest charakterystyczne dla dwunożnych ssaków agresywnych! Dajmy dobry przykład z życia wzięty: wczoraj wracam od dentysty i po drodze kupiłem sobie hot doga - na rogu Dolnej
    • Marek.zak1
      Rymowanka o żarze

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Wiersz mi się bardzo podoba, po pierwsze, bo o sprawach, które są, czy były ważne prawie u każdego. To spięcie 3 wymiarów, czyli głowy, duszy i ciała jest trudne, bo rzadko wszystko pasuje, a jak już, to ten drugi / druga może być z innej opcji i też trudno wtedy. Tak, czy inaczej, najważniejsze są emocje, u niektórych to dusza. Samo łóżko i ten żar to mało na związek, ale na romans w sam raz.  Pozdrawiam z niedaleka:). Udanego dnia. 
    • Marek.zak1
      To tak niekiedy

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Dobrze, że jednak jest ktoś, kto kocha i będzie kochać, a co do reszty, to w  miejsce emocji u wielu przychodzi zobojętnienie, które jednak lepsze, niż cierpienie, czy rozczarowanie. Pozdrawiam.
    • Łukasz Jasiński
      stare okno

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @Natuskaa   Ale nie mam pretensji do lekarzy za to, iż mi życie uratowali - szyba na mnie spadła - byłem cały we krwi, czoło, ręce, bark, głowa i największy odłamek szkła spadł mi na nos i na pół - ciach! Denerwują mnie po prostu ludzie, którzy zamiast pilnować własnego życia - próbują decydować o moim życiu, a kiedy im odpowiadam merytorycznymi argumentami - nie przyjmują ich i tkwią w praktyce błędnego koła - non stop wracają do punktu wyjścia i zaczynają wszystko od samego początku, dlatego też: zamiast z nimi rozmawiać - przywołuję tytuły esejów lub wrzucam je na pierwsze miejsce i tak w koło, Macieju! Większość osób słyszących po prostu nie może uwierzyć w to, iż osoba niesłyszącą potrafi samodzielnie myśleć, posiada erudycję i elokwencję, kulturę osobistą i pisać wiersze, nowele, opowiadania, recenzje, eseje, prozę poetycką i publikować artystyczne zdjęcia - to ich bardzo boli... Acha, opublikowałem powtórnie piosenkę - "Umarłe motyle systemu" - jeśli nie otrzymam żadnego komentarza - usunę.   Łukasz Jasiński 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...