Ptaki na niebie

[andrew]

patrzę w dal 

dam coś więcej z siebie 

zanim skruszeją pomniki 

spojrzenia będą się 

mijały bezowocnie 

 

podaruję uśmiech 

może nawet coś powiem 

zrobię dobrą minę 

 

witryny sklepów niemo 

zapraszają do środka 

samochody malują obrazy 

abstrakcje ze snu 

 

bez wizji idę chodnikiem 

czas próbuje czarować 

biegnie szybszym rytmem 

nie gonię go 

czekam idąc spokojnie 

może dziś .. . 

 

11.2024 andrew 

 

[Mitylene]

@andrew spacer po mieście przedstawiony w wierszu jest punktem wyjścia rozważań o przemijaniu. Ciekawie i metaforcznie ukazana obserwacja otoczenia. Podoba mi się motyw witryn zapraszających do środka i personifikacja czasu, który potrafi czarować. Niestety ten czas "biegnie" nieubłaganie i chociaż próbujemy zatrzymać go na chwilę, tą obserwacją właśnie. Czy można dogonić czas? Interesujące pytanie. Czy kiedykolwiek odnajdziemy na nie odpowiedź? Wiersz super. Pozdrawiam:)

[Jacek_Suchowicz]

ten czas niby nieubłagany

potrafi się ciągnąć jak ślimak

albo biegnie bardzo szybko

gdy szczęście w ręku trzymasz

:)