Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Szachownica

Nikodem

Przez Nikodem
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Nikodem

Nikodem

Opublikowano
Opublikowano

Każdy pionek ma swe miejsce na szachownicy. Lecz nie o mnie tu jest mowa. Nakazują mi żyć w ciemnym kącie i jak trup milczeć przez wieczność, bo nie pasuję do ich gry. Jednak gdy ruszam między pionki, szukając swojego pola, zabierają mnie z powrotem. Nieważne, jak się ruszę – zawsze wracam do tego ciemnego kąta.Powoli się przyzwyczajam, a ciemny kąt zaczyna ogrzewać mi serce. Ale z tyłu głowy czuję, że to nie jest moje miejsce. Ekran karmi mnie wizją tego, że mogę zostać królem życia, a pani z ekranu mówi, że mogę być tym, kim zechcę. A ja tkwię tu jak Prometeusz – i coś wyżera mi duszę i uczucia.Swe żale kreślę na ścianie z nadzieją, że wszechświat usłyszy skrobanie mego serca. To jedyny sposób by pokazać, że jeszcze żyję.

2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łukasz Jasiński
      Una canzone per una bella signora

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @Bożena De-Tre   Nie, nic pani mi rozumie, przed chwilą byłem łagodny, spokojny i miły, a pani co? Oskarża mnie pani o agresję? Postawą AGRESJI jest ZAZDROŚĆ i NIEUDACZNISTWO, dajmy sobie przekład: jeśli ustąpię i pani co zrobi? Zajmie mi pani nie miejsce, a mnie pani wyrzuci na na warszawską kostkę brukową, tak? To pani ma problem: jest pani agresywna, pusta wewnętrznie, prowokująca, zboczona i czego jeszcze pani chce? Niech pani wreszcie nauczy się wreszcie odpowiadać na pytania!!!    Łukasz Jasiński herbu Topór 
    • Wiesław J.K.
      Rudzik

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Sylwester_Lasota Osobiście uczyłem się o grzybach od mojej św. pamięci matuli, była ona przednim zbieraczem i znawcą grzybów, a atlasy w tamtych czasach to była rzadkość.  Tak, ja również ograniczałem się do kilku, bardzo znanych jadalnych grzybów (prawdziwki, borowiki, koźlaki, osaki, maślaki, podgrzybki, mam nadzieję, że nie pominąłem jakiegoś gatunku i nawet raz udało mi się znaleźć kanię, który to grzyb był już wówczas rzadkością, jednakże unikałem go ponieważ przypominał mi muchomora. Pozdrawiam.
    • Love in poetry
      Wiadomość

      Przez Love in poetry · Opublikowano

      Przy tobie uśmiechałam się dużo częściej, widzieli to wszyscy, ty również doskonale widziałeś, że jesteś dla mnie kimś ważnym, że przy tobie słońce świeci jaśniej, a ja jestem z tobą szczęśliwa.   I nigdy nie chciałam dopuścić do momentu, w którym uśmiecham się mniej, słońce chowa się za chmurami, a ja chodzę swoimi drogami.   chciałabym żeby słońce znowu wyszło, żeby serce znowu mocniej zabiło, żeby smak twoich ust pozostał, żeby uśmiech mój powrócił żeby miłość między nami trwała zawsze.    
    • Waldemar_Talar_Talar
      Ocean żalu rzeka łez

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      @Poezja to życie - dzięki -
    • Sylwester_Lasota
      Smutny wiersz o miłości.

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Pomimo rozwoju technologii ludzie nadal grają w szachy, malują obrazy i piszą wiersze. Otworzenie nowych obszarów aktywności wcale nie musi oznaczać zamknięcia dotychczasowych. Pozdrawiam.    P.S: Też robiłem takie eksperymenty, ale po początkowym zaskoczeniu, doszedłem do wniosku, że nic nie zastąpi samodzielnego złożenia kilku linijek tekstu. Pozdrawiam.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...