O Dajanie

[wierszyki]

 

Między problemami fiku-miku, fiku-miku,

przechodzę sobie bez zgrzytu — wehikuł.

Tutaj postawię, zainwestuję.

Z tym się dogadam, tego odtruję.

 

Tak czarownicą zwana Dajana,

co znała przyszłość — oszukiwała.

Materiał z pierwszej ręki — zebrała.

Blokad języków nie podzielała.

 

Przecinki, kropki, różne słabostki —

nie jej potrzebą aż pierwszej troski.

Wrzuciła w serwer mocy tajemnej

i przewidziała — przedział i średnie.

 

A ja nauczę cię doskonałej

ę i ą branży

dwóch samogłosek — co nie początkiem

ani też same.

 

Przyjął lub pojął? — Jasiu: To banał,

czy i w tym miejscu dżungla ma prawa?

Niszcząc, kalecząc i zaśmiecając,

ktoś go rozdeptał, gdy on się przednio

asymilował.

 

 

 

 

 

 

Edytowane 14 Marca przez aff
rym (wyświetl historię edycji)