Sonet dla ***

[Mikołaj_Batkiewicz]

Niech będzie przeklęte moje kochanie,

Kiedy zza stołu spoglądam na parkiet ukradkiem

I widzę ciebie, tańczysz ze swym kochankiem,

A wytrzymać to - to dla mnie wyzwanie.

 

Podszedłbym, ale się boję,

Bo gdy ciebie widzę, to moje serce płonie

I wyrwać się chce, nie mieści się w łonie;

-Chciałoby pójść o ciebie w boje.

 

Dlaczego tak tłamszę uczucia?

Dlaczego nie pójdę o miłość zawalczyć?

Nie wiem, wstydzę się chyba.

 

To ja powinienem tam z tobą tańczyć

-Och jak on tobą na parkiecie wywija!

A ja jedyne co mogę to patrzyć.