Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

czasem siadam na przeciw w tramwaju patrząc
na długie proste włosy jak opadają szarawą żółcią
lnu ku ramionom i jak rozlewają magię wokół siejąc
zapachy ukwieconych łąk w barwach jej oczu
zamyślonych zasnutych lekkim cieniem czasem
smutku kiedy indziej zdziwienia głęboko jak narkotyk
wciągam powietrze zatracam się w melodii którą
brzmi (miedzy nami) cisza świat żyje swoim rytmem i
ucieka za oknem upojony szybkością pochłaniając
miejskie krajobrazy znika nie obwiniając nikogo za
obojętność

 

znowu mam uczucie jak bym uczył się latać
 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...