Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

/Środek roku 2023/

Kompilacja prozo-poetyczna

_____________________________________

 

Matko Ojców! Rozmieściłaś sześć gwiazd;
na przestrzeniach bez mojej obecności
Jako siódma gram wszystkim śmiertelnikom
(niedoszłą)
Od pierwszej ulotności na dziurach cygara

 

Miłością obdarzając niejednego człowieka,
(wierzę w tego)
bez włosów w ubiór — włosami innymi 
rozkopie dziś węże z ostatniej przestrzeni

 

Piosenką ascetyzmu otwierając drzwi;
jako Naród, spójrzcie w drewno, żelazo i złoto
Do wartości bez władzy wydobywania!
Przekażcie energią detal z łagodnych serc

 

Wtedy wspólnym łącznikiem ochroni Ziemię
— wasza Elektra! (od podań dużo starsza)

 

Nie w pojedynkę — lecz wszystkie zaprasza;
do pojednania 'intakacją' słów w czasie,
gdy będzie trzeba głowy całej populacji unieść 
w myślach mównic słów, za pozwoleniem.

 

Jeśli serce czuje głęboki oddech po wynurzeniu;
dziedzictwo energii prosto wyemancypuje,
z kamieni szlachetnych wpływając na ludzkie życie
Poprzez naszyjnik do szyi — hessonit i kocie oko

 

Złączy macierz w jeden 'OM' Symbolem kosmosu,
którym zakorzeniona karmicznie Ziemia z obydwóch

 

W środku dualizmu, przez 'skalę Ph' wskaże lingam;
jako główny motor harmonii, skrycie od Wszechświata

 

Ucząc dziś szacunku wiary nie zdobyczą władzy,
chociaż jądro osłabione poprzez wasz majestat,
czuje tylko dalszy ból, więc przywróci porządek

 

Jeden amalgamat ze wszystkich dziedzin tworząc
zwiniętym wachlarzem dla dobra, z ogółu ludziom;
tlący się ogień pokoju, niech trwa po dzień dzisiejszy

 

''Wasz tajny współpracownik wciąż działa w ukryciu''
 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie wiem, Rafaelu?

Natomiast wiem i pamięcią już nie sięgam, gdyż nie muszę tego robić;

a czy ktoś skorzysta? Myślę, że nie teraz — ta cała rozpierzchnięta społeczność ma prawo wiedzieć o jedności, o której napisałem i w innych wierszach, składając całość do cyklu wierszy, którą zaczniemy od : ''DLA ⏮⏴⏹⏯⏵⏭ WSZYSTKICH!''

 

Tutaj jest zbyt gęsto, bo w gąszczu coś porusza.

 

Dziękuję i pozdrawiam cię serdecznie

 

 

Opublikowano

@Nefretete języka za zębami nie trzymaj .. ani język ma się dobrze ani zęby.

Słowom daj zaistnieć. Chętnie przeczytam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

- ewentualnie nie zrozumiem lub udam że nie rozumiem

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jesteśmy chwilą W chwili Przez chwilę ... Mamy w sobie byka Miewamy - motyla   Potrafimy śmiać się, kląć, żałować Przez lata pamiętać czyjeś puste słowa A prawda jest taka, że nie warto:  cokolwiek rozdadzą - taką też graj kartą   Każda nowa chwila to świat całkiem nowy Stworzony naprędce Świeży, kruchy, prosto z twojej (?) głowy   Dziś chmury są lżejsze. Nie ma samolotów Kawiarnie - mądrzejsze - nie ma tylu trzpiotów szukających przygód,  wieszczów i potworów Wszyscy siedzą w domach: sercowych komorach   Moja - tętni mocno Ukrywanym życiem. Miłość-bycie-rozkosz-nie ... Raz. Na całe życie.  
    • Możesz przekomarzać się z czasem, możesz go zwalczać, możesz pilnować, by nic mu z siebie nie dać.  Żadnych kompromisów.  Bywa, że stracony zakrada się bezsenną nocą by sprawdzić, czy jesteś dostatecznie oblany zimnym potem. Masz dreszcze - myśląc o cherubinach przybywających punktualnie o 'godzinie śmierci naszej amen'?  Nic cię nie uspokaja. Ja też czasem nie myślę prozą.   Utknęłam w pętli czasu gdzieś, na ławce oblanej ciepłym wrześniowym słońcem.  Myśląc o niczym. O tym, że zawsze tak samo ... rozmyślam o niczym. Z nadzieją, że to się nie zmieni. Nawet, gdy zmienię ławkę. I cały park.   Mijają mnie ludzie niosący ze sobą różnorodność - jak nosi się torby i apaszki.  Czym się różnią? Dwukropek.  Przeżyli już wszystkie możliwe śmierci.  Rozważają wysokość kary piekieł za niepopłacone rachunki, soboty bez wyjazdów czy ewentualność rozwodu.  Są świeże połogi I sytość po "ostatniej" wizycie u kochanki.  Są także aberracje, apostazje i inne przejawy elokwencji rodem że słownika wyrazów niemalże obcych.  Czytasz coś teraz, czy tylko gejmingujesz?    Ulice służą do zwiedzania.  Nawet jeśli chodzi się tą samą do pracy przez 40 lat.  Kupuję sobie tort. Zapalam jedną świeczkę. Marzę wdychając Nowy Świat.  Przecieram szyby oczu.  Nikt nie podziela mojego zdumienia: Jesteśmy. Nieważne kim, nieważne, po co.  Przytulamy się - niezdarnie czując COŚ. Do końca życia pozostało jeszcze ...   To nie ten peron. Wracam do siebie. Starannie przygotowuję samotność do snu: gorący prysznic, szklanka whisky i łyżka dziegciu.  Rozczarowaniem ścielę łóżko: miał być szampan, upadek, po nim wzlot  i ''ten ktoś,'' ... a jest tylko fantom ze wstrzymanym oddechem.   
    • Umówić się na randkę z losem pod sękatym baobabem przeznaczenia i zerwać zakazany owoc... Natchnienie? 
    • @Konrad Koper   Dobre.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Poezja to życie Chciała, poszła, skoro musi..   Sens ładnie zachowany, na order serca zasłużyłeś :-)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...