Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Stare kości, młode myśli


Rekomendowane odpowiedzi

Stare kości trzeszczą w rytmie,

który kiedyś był melodią.

Zegar w kącie liczy wersy,

liczy kroki, liczy schody.

 

Za oknami świat w pośpiechu,

coraz młodszy, coraz inny.

A w fotelu ktoś wspomina,

jak to było być silnym.

 

Ręce – kiedyś złote dłuta,

dziś już ledwo wiążą sznurki.

Ale w głowie – wciąż ognisko,

które grzeje młode myśli.

 

I gdy wnuki znów pytają:

„Dziadku, babciu, jak to było?”

Uśmiech siada na zmarszczkach,

bo coś w sercu znów zakwitło.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

ładne myśli  -  proponuję wyrównać do 8 rytm

 

na kanapie więc przysiedli

popatrzyli na swe wnuki

przypomniało się jak niegdyś...

zakładano kożuch buty

 

ich wsadzano na saneczki

co jechały za saniami

śnieżek w tedy prószył lekki

dukt się świecił pochodniami

 

takich wrażeń już dziś nie ma

wnuki siedzą w komputerze

opowiadać stwierdzą "ściema"

żyją w ekranowej wierze

:))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...