Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Krótki wiersz o tu i teraz


Starzec

Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@m1234 a patrzyłeś/patrzyłaś w edycję co się zmieniło? Nic. Po prostu pomyliłam zapis.

 

A coś Cię ugryzło? (Skasowaleś/skasowałaś wszystkie swoje wiersze).

Właśnie o to chodziło w moim komentarzu, nie wszędzie stosuję metafory ;)

Również pozdrawiam 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie.

 

A usuwanie kontentu to u mnie stały element. Nie tylko tutaj. Tak sobie przyjąłem dawno temu i powtarzam, bo nie interesuje mnie budowanie wirtualnej tożsamości, a są też aspekty praktyczne, czyli fakt, że administratorzy nie umożliwiają wyłączenia indeksacji zawartości publikowanej na forum. Tak więc mamy błyskawiczną konsumpcję wszystkiego przez wyszukiwarki, a tym samym przez modele sztucznej inteligencji. Kończy się to permanentnym pożeraniem nas, naszych utworów, komentarzy, naszej tożsamości, którą w bajecznie prosty sposób można określić algorytmami.

 

Powiało filozofią ;) ale kwestia jest poważna - świadomość ludzka nie nadąża za rzeczywistością. To źle, bo takie fora jak to, z treścią tworzoną przez ludzi, powinny radykalnie chronić się przed technologiczny wykorzystaniem. Konsekwencje zaniechań dotkną nas wszystkich już niebawem.

 

Ale mniejsza z tym. Wróćmy do komentarza - masz rację, nie odczytałem literalnie. Mój błąd.

 

Pozdrawiam.

Edytowane przez m1234 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Domysły Monika A czego tu się bać? Krytyki? Przecież bażanty, oprócz swoich kolorów mają coś z gołębia, co kamuflują, ale niekoniecznie przed czaplami -:)) Pozdro!
    • @Robert Wochna boję się napisać co mi po myśli chodzi choć mnie korci ... Zapamiętam ten wiersz z pewnością

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @zielarz piękne.... Wzruszające i piękne 
    • Wyliczanka jak wytłaczanka  dwadzieścia różnych skorupek jajek jednym w okno młynarza celnie rzucę, co mąki od piachu odróżnić nie umie.    Pięć dam kotom na pożarcie, ich szarą sierść rozjaśnie. Siódme w komin rzucę, sądzą obrus babie zapaskudzę.   Dwa kolejne na patelni rozbiję,  złość w apetyt niech mi się wbiję. Tym młodzieńcom, co pod oknem tak się śmieją  kogiel - mogiel z cukrem sporządze.   Resztę na później zostawię, bo mnie to wyliczanie ...   Zmęczyło okropnie.
    • Gdy dąb koronę liśćmi trwoni,   czas, jak żebrak, po niebie kroczy - W sękach pnia płacz wieków się gości, a kręgi w rdzeniu to milczących ojców oczy.   Rzeka, co głazom pieśń odmawia, nocą do zimnych trumien płynie - Niesie kurz gwiazd, łzy mgieł porannych, A w swym sercu wiecznie już ginie.     Człowiek - iskra, co w pyle drży,   w szkle godzin twarz próchnem znaczy.   Lecz wiatr mu szepcze: „Twój dom nie stoi - W korzeniach burz i w piołunie rozpaczy”.     Gdy księżyc krew zastygłą sączy,   świt rozcina czarny całun dni…   Prawda nie w tym, co trwa, lecz w tym, co pęka,   gdzie wieczność z chwilą dzieli rdza.     A wiatr ziarna w ziemię chowa,   gdzie śmierć i życie dzieli chwila - Każdy upadek to nowa pieśń,   Co z martwych liści wiosnę wyrywa.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...