Skrzydła ważki

[Claire]

chciałabym cofnąć czas na godzinę

i tamto lato zatrzymać w dłoniach
w świetle latarni stałeś przez chwilę
zanim pobiegłeś odkrywać życie

 

świat nas wychłostał bezlitośnie
piekło pazurem orało dusze
zastygły uśmiech w czarnej krepie
i ręce drżące od chłodu nocy

 

skąd jest w nas ciągle tyle czułości
jak mgła oplata ciała o świcie
wargi tak lekkie jak skrzydła ważki
z girlandą szeptu kiedy mnie dotykasz

 

 

 

[Hiala]

@Claire z nostalgią, ładnie-pozdrawiam 

[Jacek_Suchowicz]

 treść przeurocza 

 

czas zawsze chłoszcze wszystkie miłości

stawiając nieraz nad przepaścią

aby doświadczać być może wzmocnić

uczynić czułość modrą ważką 

:)))

[Ewelina]

@Claire klimatycznie napisane. 

Pozdrawiam:)

[Domysły Monika]

@Claire chciałoby by się coś dodać ale w tych komentarz już jest wszystko co człowiek by chciał powiedzieć ..

Rzeknę więc tylko 

Pięknie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Deonix_]

Przefajne, oryginalne obrazowanie 

i konstrukcje brzmieniowe. 

w ostatnim wersie, osobiście pozbywam się zaimka mnie.

Wiadomo, o kogo chodzi, a tak (moim zdaniem) wiersz zyskuje na głębi i rytmie. 

Ale oczywiście to tylko sugestia, nie musisz jej brać pod uwagę :)

Poza tym - opis przeżyć w wierszu i wszystko inne mi odpowiada :)

 

Pozdrawiam z upodobaniem :)))

 

Deo

[andreas]

Bardzo ładnie.Pozdrawiam.

[Claire]

@Hiala

 

Dziękuję za komentarz  :)

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Twoja też  :)

 

 

@Ewelina

 

Dziękuję za komentarz  :)

 

 

@Domysły Monika

 

...i jestem usatysfakcjonowana  ;)

 

Pozdrawiam 

 

@Deonix_

 

Dziękuję za komentarz. Wezmę pod uwagę twoją propozycję.

 

Pozdrawiam  :)

 

 

@andreas

 

Dziękuję za komentarz  :)

 

 

Edytowane 3 godziny temu przez Claire (wyświetl historię edycji)