Historia edycji

@Stary_Kredens   Fakt pierwszy: jestem byłym pracownikiem Archiwum Akt Nowych i miałem tam szkolenie z Obrony Cywilnej, także: kurs archiwalno-kancelaryjny - lata pracy: 2007-2012;   Fakt drugi: pracowałem razem z Krzysztofem Naimskim, a jego ojciec był wtedy członkiem Biura Bezpieczeństwa Narodowego przy świętej pamięci Lechu Kaczyńskim - rok tak zwanej katastrofy smoleńskiej: 2010;   Fakt trzeci: zostałem bezprawnie wyrzucony na warszawską kostkę brukową przez Hannę Gronkiewicz-Waltz, nomen omen: tuż przed okresem ochronnym - w październiku - roku: 2017;   Fakt czwarty: jako osoba nielegalnie bezdomna walczyłem o należny prawnie lokal socjalny - lata walki: 2017-2021;   jeśli pani umie kojarzyć fakty: sytuację polityczną w danym okresie, to - jaki jest sens o tym rozmawiać? Sytuacja jest przecież jasna... A gdybym był prokuratorem generalnym: miałbym dostęp do formalnoprawnych dokumentów urzędowych i do zapisanych rozmów telefonicznych, zresztą: dlaczego wyżej wymienione osoby nie składają prywatnego pozwu o naruszenie dóbr osobistych? Niech pani pomyśli - myślenie naprawdę nie boli...   Łukasz Jasiński    @Wewnętrzny Odgłos   Najważniejszy jest własny byt: dach nad głową i stały dochód, a potem: można działać - zmieniać świat...   Łukasz Jasiński 

@Leszczym Nie wiem co robisz…ale jesteś świadomym swego człowieczeństwa.To widać w tekstach…Jest tak jak być powinno czy tak jak chcemy?…nie wiem ale wiele już zrozumiałam „ egoistycznie” z lekka-:)…Pozdrawiam

@andreas @Somalija @Leszczym @Domysły Monika Dziękuję!  

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Szybciej, ponieważ zaczęło się od ery Plancka, a to naprawdę BARDZO mało czasu.   Tak, a nawet znak równości.  

@MIROSŁAW C.   Mam około trzydzieści zdjęć z Ukrainy, a tutaj: wrzuciłem artystyczne zdjęcie...   Łukasz Jasiński 

wrześniowa   chłodna   noc w ogrodzie ostatnie kwiaty rozmawiają   o tym że już niedługo  babie lato zawita i jesienna mgła   że trzeba sie poddać pozwolić by drzewa liśćmi cieszyły   by po polach raźnie mógł echo gonić zimny wiatr   wrześniowa chłodna noc kwiaty popłakują kończy się ich czas   my zaś szafy otwieramy uśmiechając  się  do palt