Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Nie wiem ile mi potrzeba

gdzie granica jest sytości

Tobą świeci wzrok, poeta..

to Twój kurier dwuznaczności

 

Sto pretekstów do podtekstów

jeszcze więcej do miłości

gdy się znowu zaczerwienisz

moje Serce w swoje zmienisz

 

Nie wiem co nam los przyniesie

ile zmieści nasza kieszeń

jakie przyjmie świat wartości

gdy tak skory do skrajności..

 

Wiem, że warto patrzeć szerzej

pozostawać w dobrej wierze

chwytać chwilę zanim zgaśnie

i zamieniać waśnie w baśnie

 

Wiem, że życie różnie plecie

i że wiele gemów w secie

wiem, że ważne są podróże

tam gdzie Serca jest podwórze 

 

 

Świeć od rana do wieczora

bądź jak dopływ dla jeziora

albo strumień dla pustyni

co oazę z nas uczyni

Edytowane przez FaLcorN (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@FaLcorN

pod aksamitnym cieniem nocy


jest taka samotność co nie boli
jest taki świat co nie zna niewoli 
jest też taki deszcz co nie moczy
pod aksamitnym cieniem nocy

 

jest taka samotność na dnie duszy

co daje wytchnienie i co wzruszy
przywraca skrzydła mym marzeniom

i nadzieje lata jesienią

 

jest taki deszcz co na serca pada
gdy za progiem smutek się podkrada
a za oknem noc ze spokojem
tuli do snu miasto zmęczone

 

jest taki świat gdzieś za słów granicą

gdzie miłość chodzi każdą ulicą

gdy chwili wytchnienia potrzeba

on szybko w muzykę się zmienia 

 

spotkajmy się więc na mlecznej drodze
puśćmy czasem marzeń naszych wodze
i całujmy do ust niemocy

pod aksamitnym cieniem nocy

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zrobiłem taką auto-esencję wedle mojej subiekcji.

Faktycznie oba utwory mają dużo wspólnego.

Dziękuję za górne nawiązanie, pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA Tobie - Szczęśliwego Nowego Roku, Dziewczyno! Bądź wolna, bądź szybka i nigdy ale to nigdy się nie zmieniaj. No i - oczywiście - mam nadzieję, że to nieprzemyślana decyzja i jeszcze wrócisz kręcić nami - facetami - tak jak tylko Ty potrafisz!
    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rąk oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...