Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

   - Mógłbym powiedzieć, że nie mam pewności, czy na początek tej podróży wybrałeś najbardziej właściwą chwilę. Ale skoro tak zadecydowałeś uprzednio, w przestrzeni pomiędzy wymiarami, na długo przed rozpoczęciem tego wcielenia... Tylko potłukłeś się niepotrzebnie...

   - To nic, Michałku.

   - Sama ta podróż będzie szybka i krótkotrwała. Ale to, z czym spotkasz się po tamtej stronie... To, z czym będziesz musiał się zmierzyć. To, co zobaczysz... może nie być przyjemnie.

   - Co to będzie? 

   Chwilę trwało, nim odpowiedziałem.

   - Twoja przeszłość. 

   Nim powędrował, zrobił smutną minę i powiedział:

   - Miałem nadzieję, że spotkamy się przedtem jeszcze raz... 

   - Ja też, ale Ty czułeś, że nie. Teraz już wiesz, dlaczego mówiłem Ci tyle razy, abyś tak się nie śpieszył... Tato. 

 

   Voorhout, 19. Stycznia 2025 

Opublikowano (edytowane)

@Natuskaa

   Tak, masz rację - "(...) niektórzy rzeczywiście (...) mają (...)" przeczucia. Również odnośnie do zbliżającego się przejścia do innego wymiaru. 

   Pozdrowienia.

 

 @Somalija

   Nie jestem pewien, czy rozumiem Twoje słowa... Teraz, po edytowaniu, już tak. Ale pierwsza część napisanego przez Ciebie zdania nie dotyczy Ciebie.  

   Dzięki Ci bardzo za wizytę i za uznanie.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

   Pozdrawiam Cię.

 

Edytowane przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No tak, próba przygotowania rodzica... ja jednak w tym miejscu jestem sceptycznie nastawiona. Ludzki umysł potrafi stwarzać produkty wiary. Pamiętam jak mi opowiadano, co widziała moja babcia na łożu śmierci... no nie byłam zdziwiona.

 

Miłego :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Jacek_Suchowicz Jacek, rozumiem Twój nastrój i to, jak bardzo wiadomości potrafią przygnębić… U mnie dziś poezja gra inną melodię - taką, która pozwala na chwilę zapomnieć i odnaleźć oddech, nawet jeśli świat za oknem bywa trudny. Może to właśnie w takich chwilach warto sięgnąć po słowa, które nie ważą, nie dzielą, tylko łączą. Dziękuję, że jesteś - nawet gdy mamy różne perspektywy.
    • "Panna Jaskółka z miastka Lulkowo,                 zamierza dobić targu na nowo. Ptaszka pragnie zatrzymać", by ród ptasi podtrzymać. Konsensus - robią jaja hurtowo.     @Nata_Kruk Podoba mi się Twój ptasi cykl, ale dlaczego, no dlaczego, nie AABBA? Pozdrawiam.
    • @Alicja_Wysocka Alicjio -- rezygnujesz z rozumu na rzecz serca. Świat wokół się rozmywa, zostaje tylko ty i ja -- i to wystarcza, by żyć w pełni. Czułe, bezwstydnie zakochane. Świetne.
    • Ona miała włosy jak ogień, a on śmiał się jak benzyna. Skradli motor z dachu motelu i pojechali tam, gdzie kończy się mapa. W ustach mieli sól, a między nogami -- lato. Lizał jej serce jak lody waniliowe, ona wgryzała się w jego sny jak dzika winorośl. Brat i siostra krwi, kochankowie bez metryki, bez prawa jazdy, bez przyszłości -- tylko dzikie oczy i skóra jak napięty żagiel. Zamiast walizek -- oddechy. Zamiast celu -- język świata. Plaża nie miała granic -- oni też nie. Śmiali się w twarz księżycowi, rozbierali się z rozsądku jak z ciuchów. Słońce pieściło ich językiem, a potem spali w cieniu wydm, jak dzikie psy, syci miłością, głodni jutra. Aż we śnie czyjś cień musnął stacyjkę, i przez mgnienie zniknęli – bez siebie, bez tchnienia, tylko z echem, co w pustce się kruszyło. Lecz zaraz, gdy świt dotknął rzęs, mówili sobie „na zawsze” z winem na ustach i piaskiem w zębach. Nikt ich  nie rozumiał -- i dobrze. Miłość była dzika. A dzikie nie musi się troszczyć o jutro. Na mapie zostali jak cień bez ciała -- piach we włosach, płonące serce, błękit wolności, który nie zna granic, i słońce, które nigdy nie gaśnie.      
    • @Leszczym Widać, że tekst jest tu naprawdę gęsty - pełen słów, skojarzeń, rytmów i idei. Taka słowna lawina może poruszyć, zwłaszcza tych, którzy lubią intensywność i przekaz z rozmachem. Przyznam, że momentami gubiłam oddech - ale to chyba świadczy o energii, jaka tu płynie.   Michale, widzę i słyszę to Twoje narwanie!  :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...