@Roma w moim rozumieniu ten wiersz jest o niemożliwości pisania wiersza, gdy uczucie jest zbyt prawdziwe.
MIłość wymyka się słowom jako narzedziom przekazu.
Tak go czytam :)
Czy trafnie ?
Roma mi to powie !
...bo tylko poezja sprawia, że nasze serca uwięzione w rzeczywistości łapią jeszcze oddech wolności. Aby nie stać się głazem trzeba kochać drugiego człowieka, bądź samotność. Nie ma drogi na skróty, wyroby czekoladopodobne, jogurty o smaku..., człowiek bez wyrazu - konsument, klient, petent...
Myślę, że Cię rozumiem. Wiersz inspirujący - zasłona poruszona lekkim letnim powiewem znad gwiaździstego nieba.