Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Złocistorude ostrze – huku i ciśnienia

Wbiło się w ścian wysokich delikatne ciała,

Obróciło   dostojność w ulotność zetlałą,

Wielonietrwałość istnień – w jedność nieistnienia.

 

Przemieniło strzeliste i zgrabne kolumny

W białosrebrnych okruchów smętną niezliczalność,

Mądre słowa ksiąg świętych – w sadzy nadrealnosć,

Poetyczność katedry – w prozaiczność trumny.

 

A gdy grzmoty pąsowe i krwawe ucichły,

Drobne dziecięce kości, daremne modlitwy

Zostały pod szczątkami strzępiasto szarymi

 

Zburzonego kościoła – na zranionej ziemi.

Nad tym grobowcem wielu, śnieżnie obłóczonym

Żałobną pieśń zagrały – czterech wiatrów dzwony…

Edytowane przez Agnieszka Charzyńska (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...