Cykl zdarzeń i słów noworocznych

[Leszczym]

A, moja A, złożyła mi życzenia. Życzenia były przepełne kobiecych oczekiwań i padły do mnie mężczyzny. Ach jakaż to jedna wielka była niemożliwość. Żebym to i owo, czemu nawet gdybym wzniósł się absolutnie ponad siebie i jeszcze trochę, nie mógłbym podołać. Wpadłem w nie lada konsternację i właściwie cała ta okoliczność mnie rozbawiła. Stąd właśnie teraz o tym piszę. W odpowiedzi wydukałem jedynie, że się postaram, wiedząc notabene, że starać się o to nie bardzo zamierzam, bo to jest zwyczajnie niewykonalne. A ja nie bardzo lubię się starać o sprawy zupełnie nieosiągalne. Potem się trochę odgryzłem, a co. Życzyłem więc jej, mojej A, pogody ducha, wiedząc lepiej niż doskonale, że co jak co, ale okoliczności tej jej pogodzie ducha będą mocno nie sprzyjać. A odpowiedziała, że tak, że się postara, ale po ledwo skrywanym uśmieszku szybko dostrzegłem, że i to jest skrajnie niemożliwe. Potem tę naszą zgodę niezgody niemożliwości przypieczętowaliśmy toastem szampana. W moim duchu pojawił się żal, że no cóż tego wieczora to się nie upiję, choćbym tego chciał. Chciał najmocniej i najgłębiej. No a potem A poprosiła mnie pięknie żebym nas cytuję: „rozwikłał”. I znów chyba tylko oczy mi się zaśmiały na samo wyobrażenie o powyższym. No a potem poszliśmy spać, a jako że humory nam zgodnie nie dopisywały to - cóż poradzić – że całkiem „osobno”. Gdzieś z tyłu głowy kołatała ta miliardowa tutaj fraza, że jaki nowy rok, taki cały rok. Wiadomo. I tak śmiechem wobec braku żartu nastało między nami ćwierćwiecze dwudziestego pierwszego wieku i narosła większa racja niż pewność, że no cóż półwiecza no to razem nie będziemy już świętować. I tylko pojęcia nie mam, czy śmierć, czy rozstanie nas rozłączy, ale dzisiaj w tych własnych przypuszczeniach na zaś skłaniałbym się raczej ku tej drugiej opcji. Brzmiącej w dodatku – a trzeba to wprost napisać – wcale jeszcze nie aż tak najgorzej.

 

Warszawa – Stegny, 01.01.2025r.

Edytowane 3 Stycznia przez Leszczym (wyświetl historię edycji)

[peter26]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wpis jest pełen ironii i refleksji na temat relacji oraz trudności w spełnianiu oczekiwań. Język jest nieco zawiły, ale daje wrażenie szczerości i autoironii autora. Całość wyraża pewną frustrację, jednak z humorem.

[Leszczym]

@peter26 Kolega ładnie i prawdziwie i rzetelnie mnie podsumował. Tak jest :)

[moina]

@Leszczym

Oooo ale tematem przywaliłeś...
Związek na emocjonalnym wypaleniu.
Zawsze mnie to zastanawia gdzie w którym momencie gubi się ten czynnik - zgody i akceptacji wszystkiego ...te początki .
Uśmiech nikt nie ma takiego pięknego, oczy jakie błyszczące i tak rozbrajające że miękną nogi i powietrze zwęża przestrzeń. Nikt nie umie wskazać ze 100% pewnością w którym momencie to wszystko znikło. 

[violetta]

W związkach to raczej może tylko pomóc Bóg:)

[Leszczym]

@Domysły Monika No ja też nie umiem, ale wiem, że często niż częściej nastaje stopniowo zima, coraz większa zima... 

@violetta Tak, zwłaszcza zupełnie wierzącym kobietom ;)

[moina]

@Leszczym

Doskonale uchwyciłeś etap ..."nieme kino" gdzie istotne słowa już nie wybrzmiewają, jest tylko mowa bezpieczeństwa...prawdziwy dialog to co faktycznie chcemy powiedzieć staje się "niemą mową w nas" i ta mowa jest artystycznie sarkastyczna . 

[Leszczym]

@Domysły Monika Dlatego, nie ukrywam, czasem jeszcze cieszę się, że siedzę sobie w pokoju przez 3/4 dnia i nikt nie bardzo coś ode mnie chce, ale i wtedy człowiek też tęskni. Ale nie tęskni za zimą tylko za czymś ok. A związkowa zima oj potrafi dać w kość niestety ://

[moina]

@Leszczym .. "Ale nie tęskni za zimą tylko za czymś ok"...

Te "ok" fundamentalne ..na tym cegła po cegle powstaje

M U R . Zapętla się czasoprzestrzeń wokół...ty ja - ja ty. Niby chce się wolności ale i ją trudno teraz zdefiniować 

 

Edytowane 3 Stycznia przez Domysły Monika (wyświetl historię edycji)

[Leszczym]

@Domysły Monika Racja. Ja akurat coraz bardziej starokawalersko lub rozwodniczo i bezzwiązkowo nie bardzo akurat wierzę w czystą wolność tylko przez czysty związek. Ale nie wykluczam, że moje postrzeganie jest jednak w tym zakresie nieco przekrzywione...