znaczki

[Czarek Płatak]

znaczki 

 

słoneczny zegar odliczał chwile

przed startem kiedy niebo wparło 

stopę o ziemię trawy przybrały jego 

barwę i roztańczyły się drzewa 

 

kupiliśmy znaczki by wysłać się w podróż

 

wpadł na mnie tunel ciemności 

skrzydłami bił oczy nadawał obroty 

jak pociskowi w lufie kiedy rozbity 

na pniu pojąłem trwanie dźwięku

 

kupiliśmy znaczki by wysłać się w podróż 

 

wszystko stało się jasne z nocą 

na czele pokręć rusztem szkła 

opowiem ci historię o tym jak 

galowie wybili żyjące tu smoki 

 

 

 

 

Edytowane 14 godzin temu przez Czarek Płatak (wyświetl historię edycji)

[aff]

Ale ach jak mnie cieszy to odnajdywanie rozrzuconych rymów. Chyba ostatni o tym/smoków najbardziej się zapamiętuje.

Dziś nie można już pisać normalnych wierszy. Bo takie tworzy sztuczna w ułamku sekund.

I tak jak życie w niezwykły sposób nagle staje się tak przeraźliwie szybkie jak wystrzał pocisku, co pojęliśmy już po pokonaniu niezłych paruset kilometrów na bieżni, tak też i wierszo-listy o wszystkim co ludzkie, przypomina może już znaczki, które często przedstawiały jakąś serię zwierząt czy roślin zagrożonych, po latach wymarłych.

Bardzo ładny znaczek.

Dobór słów! Bo m

Może Tobie się uda, kto wie :)

 

 

 

Bo może mniej polowania. Jakiekolwiek.

 

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[violetta]

Znaczki się kupowało się w podróży, teraz to już nie.

[aff]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

póki śmy ;-)

[Czarek Płatak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Te znaczki tutaj mają pewne skryte znaczenie, ale ładnie łączy się z tymi pocztowymi

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Czarek Płatak ... Czarku... pierwsza strofa, to bardzo dobre wejście... tytułowe "znaczki" rozumiem, jako bilety (?)

... roztańczyły się drzewa... ale... po czaaasie...

... dalej, troszkę sie gubię, tzn. mam swoje czytanie, ale zostawię je dla siebie.

Ostatni wers... dość zagadkowy, jak dla mnie... będę ten supełek rozplątywać... :)

Pozdrawiam.