In libertas anima*
A jakże piękne na niebie mam chmury
i wieje cichy: wietrzyk i wieje i wietrzyk - wąski
lej
i leje i leje i leje: promieniami -
życie walczy z czarną mafią i niesamowicie
wściekła - śmierć
rzuca obelgami niczym kwas pruski
głęboko ukryty - w środku u - tego paznokcia,
już nawet czarownice płaczą...
*więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor:
Łukasz Jasiński (grudzień 2024)