Niegrzecznostkami — przez twoje ciało

[Florian Konrad]

kosmaty zegarek wskazuje godzinę, jakiej
niepodobna istnieć. wskazówki zwijają się
i następuje  druga północ tej doby.

 

furtka do krainy duchów otwiera się ze skrzypieniem
i zostajemy porwani przez podrzeczywisty czas,
legendę całą w świetlistych kłębach, 
oparach wyjątkowości.

 

jest tak rozkosznie duszno
(chyba pan powietrzodawca spóźnił się z dostawą, 
— rzucam czerstwym żartem), na powierzchniach
pękatych warzyw i owoców same wyrzynają się 
wyszczerzone pyski maszkar.

 

Halloween tylko dla nas, celowo nie w porę!

przytulasz się nieco zniesmaczona
(chciałem się przebrać za Mr Lordi'ego,
ale po pijaku kliknęło mi się nie tam, gdzie trzeba 
— i przyszedł kostium człekokształtnego ogórka,
cóż — najlepiej w życiu wychodzi mi pierdołowatość).

 

ech, pisze się, nieco zamaszyście, wspólna powieść,
Nieodtrącenie (dwoje głównych bohaterów zostało
uwięzionych w teledysku Cradle of filth,
nie wiedzą, jak wrócić do pozafabularnego świata),

zastygają farby nieskończonego płótna (blondi
w makabryczesach smagająca szpicrutą spienionego
wierzchowca, oboje — wytatuowani i targani ekstazą).

 

Laurazja, nasza czarno-biała kociczka, 
przestała mruczeć. patrzy zdumiona, jak 
powoli odchodzimy w dzikość, uśmiechnięci 
staczamy się z urwiska.

[piąteprzezdziesiąte]

@Florian Konrad

Bardzo mi się widzą owe Niegrzecznostki. 

Pozdrawiam.