Historia edycji

wesoły i żółty żonkil to tak jak jakiś żigolak lub młodzian który się plącze ktoś kto przychodzi nie w porę   a może cię budzi tulipan aster lub jakiś narcyz z narcyzem nie będzie lekko tulipan winien wystarczyć :))))  

ponoć dzisiaj chamów nie ma poilsh ham to co innego dzisiaj wszyscy wykształceni savuar vivre - mój kolego  

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  tak po cichu rację przyznam choć mam trochę dziś wyrzutów bywa ludziom w ministerstwach też wystaje słoma z butów :))))  

w mrokach ciemności ślepca nie pytał o kolor tęczy głuchego nie witał dobrym słowem czekał cierpliwie nim z własnych leków się oswobodzi   przez przyjaciół zdradzany wrogów co mu złorzeczą ścigany któremu nadzieje podstępem odebrano  jego wiarę bosymi stopami wrzaskliwej gawiedzi rozdeptano na końcu serce stalowymi łańcuchami wyrwano co kochać pragnęło i chciało już nic w nim nie było nie istniało pustka i ten  ból wszechogarniający tylko gwiazdy tę rozpacz usłyszały nad jego losem zapłakały łzy pojedyncze uroniły on sił ostatkiem teraz wstał z kolan okruchy tego co w nim ostało prostował żadnego słowa kłamstwem nie złamał tym drugim wybaczył wbrew wszystkim wszystkiemu bez wiary nadziei miłości w dolinie ciemności ku jasności krok za krokiem kroczył  na nowo się narodził            

super!

Gorzkie, ale trafne. Pozdrawiam