"Bezślady"

[Dekaos Dondi]

Drabble

 

 

Dostrzegam rozległą połać śniegu.

Pomimo, iż drogę przygniata wilgotna, zimna mgła

i mógłbym maczetą wycinać, kawałki mlecznej gęstości,

to jednak widzę pobrudzone obszary.

Bardzo zaschnięte i znajome.

 

Mam wrażenie, że chłonie mnie tafla drapieżnej wody.

Słyszę przytłumiony szept:

„Dzień dobry, potworku. Masz je wdeptać w ziemię i już do nich nie wracać”

 

Mgła opada. Zostały tylko bezślady.

Nienaruszone, ominięte części.

 

Trochę nieśmiałe, lśnią w słońcu, jakby niepewne,

czy przetrwają w moim rozchwianym towarzystwie.

Wzmocnią umysł innym spojrzeniem,

a może nawet wyzwolą.

W końcu chodziłem po omacku, nie bardzo wiedząc, gdzie stawiam kroki.

 

Znowu coś jest nie tak. Widocznie mętnieje przezroczystość...

 

 

 

 

 

 

Edytowane 2 godziny temu przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)