Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Warszawska dżdża


Rekomendowane odpowiedzi

                                

Obudziłem się jak zwykle

Okno uprzedzało mnie

Za szybami dzisiaj smutek

Szarobury czeka dzień

 

Na  Bemowie słota

A na Woli mgła

Wiatr się uparł na Wilanów

Stary Rynek balejażem gna

 

Niezrażony tym przekazem

Przekroczyłem ulic próg

Zakochałem się od razu

W tym warszawskim szarym dniu

 

Na  Bemowie słota

A na Woli mgła

Wiatr się uparł na Wilanów

Stary Rynek balejażem gna

 

Miłość się odwzajemniła

Pocałunkiem letniej dżdży

W mgiełki mlecznej anturażu

Dzień warszawski jest u stóp

 

Na  Bemowie słota

A na Woli mgła

Wiatr się uparł na Wilanów

Stary Rynek balejażem gna

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@StarzecBardzo przyjemny tekst,  świetna była by do gitary i ogniska. Chciałem usłyszeć jak by brzmiał ale mam słabą wyobraźnię, więc pozwoliłem sobie aby zaśpiewała sztuczna inteligencja, oczywiście nie jest to dostępne publicznie. Więc jak byś chciał usłyszeć jak mogła by brzmieć twoja piosenka to zapraszam do posłuchania mam nadzieję, że nie uraziłem.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaroma    Miło mi, a Twój wiersz jest Ci wdzięczny.     Iwonoromo, Dobre Pisanie jest prawdziwą sztuką. Sztuką łączenia przekazu z odpowiednią formą.    Dzięki za pozdrowienia; odwzajemniam.     

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Dekaos Dondi Super z sensem...   Pozdrawiam Adam
    • - dla Gabrysi         Poczułam, jak moje serce podskoczyło radośnie.     - Ola, to świetny pomysł! - pochwaliłam przyjaciółkę, objęłam ją i ucałowałam ją serdecznie w oba policzki. - Napisać do niego! Zaraz... Gdzieś miałam jego wizytówki - zastanowiłam się półgłosem. - Tylko gdzie... O, mam! Chyba... najpewniej w portmonetce - ustaliłam zrywając się z kanapy, aby pójść do przedpokoju po torebkę.     - Zobacz, Ola - pokazałam na przyniesioną - kupiłam sobie na Rodos! Cudowna, prawda? - uśmiechnęłam się radośnie, wyjmując z niej portmonetkę, a z tejże obie otrzymane odeń wizytówki.     - Mam, mam! - powtórzyłam z jeszcze większą radością, kładąc dłoń z wizytówkami na sercu, które powtórnie zareagowało. O wiele radośniej niż za pierwszym razem.     Nagle poczułam, jak całe uniesienie opuszcza mnie i ulatuje. Ni stąd, ni zowąd - bez uprzedzenia i bez powodu. Opadłam na kanapę czując, że opuściła mnie cała radość. Razem z nadzieją, ufnymi myślami i siłą.    - Ach, ta moja równowaga... - pomyślałam. - Przychodzi nagle, wraca nieproszona i... A niech to! - prawie zaklęłam.     - Cóż więc mu napiszesz? - nie ustępowała Ola, niczym prawdziwa starsza siostra zatroskana o dobro młodszej.     Zastanawiałam się tylko przez chwilę, gdyż cała radość znów uniosła do góry moje tak serce, jak duszę i wszystkie myśli.     - Michał - klikałam litery szybko, ośmioma palcami młodzieżowym zwyczajem i czytając głośno wpisane wyrazy. - Ja też cię kocham, wiesz? I też tęsknię za tobą. Nie wiem, jak mam cię przepraszać... - łzy, oczywiście spodziewanie, doszły do głosu. Wybacz mi, proszę, jeśli możesz! Błagam!  I... i.... przyjmij z powrotem, jeśli...    Po chwili wahania usunęłam ostatnie słowo.    - Do licha z dumą! - otarłam płynące coraz śmielej łzy. - Przecież wciąż mnie kocha...       Voorhout, 17. Października 2024
    • @Leszczym Baby Lola podlizuje się widowni i nie ma z tym najmniejszego problemu:)    
    • @Amber   Na Marszu Niepodległości ma być blisko 800 000 uczestników, a w takim tłumie bardzo trudno uniknąć prowokacji i pewnie dojdzie do mordobicia - trafię do szpitala i jakaś pielęgniarka mnie pokocha... Dziękuję za rozmowę i spokojnych snów.   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...