Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Drugi tydzień Wielkiego Postu 2017

 

lirowi / jerzemu (niekoniecznie) wielkopostnie

 

Przedtem

kontaminacja rozstajów

tam kiedyś kapliczka

 

Mamunia z Syneczkiem

pasyjka u szczytu

i święty Florian

 

co z gipsowego garnuszka

deszczem posuchę studził

 

Teraz przystanki

 

1.

Każdą Prawdę

przybije drzazga

do Bożej Męki

 

2.

Jesteś w stanie

udźwignąć - przenieść...

 

Spróbuję. Nie wiem...

 

3.

Później upadek - najpierw zaczepienie

ze zdumieniem że balans. Może lewitacja -

kolanami przeorany chodnik

 

4.

Spotkanie

z twoim głosem

Mamuś a moim oddechem

 

5.

Szymon pozbierał kartofle

wrzucił do reklamówki

wezwał taksówkę. Zapłacił za kurs

 

6.

Przetarcie twarzy

sterylnym płatkiem

z kroplą toniku

 

7.

Zawrót głowy

ciało rogami kaleczy

trzeszczy kość

 

8.

Bezcenną szczera pociecha

udzielana bogatszym

od siebie

 

9.

Niemożliwe

te chyże stopy niczym skrzydełka

przełamały się słomką

 

10.

Dopiero wstyd

gdy szpetotę

opina szmatka

 

11.

Boli

zawsze boli

rozcieńczana potencja

 

12.

Tatuniu Boży

rozłożyłam

życie na czynniki pierwsze

 

13.

Lecz oto proszę -

znowu jaśnieję malowanym liczkiem -

łzy mi obeschły

 

14.

Ten srebrny wylot taki promienisty

Ty uśmiechnięty ku mnie nachylony -

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

biegnę z prędkością światła

 

Odpowiedź Obdarowanego:

 

lir dnia 22.02.2016 16:20

Dziękuję, Neli:)))

 

15.

wstąpmy do kościoła

napatrzymy się na siebie

rzuconych na kolana

 

Pozdrawiam:)))

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

z moim podsumowaniem zawsze aktualnym, czyli „Akceptacją”:

 

Motto-Pytanie: Czy zdołasz nas nauczyć, że są krzywdy inne prócz naszej? (X Kardynał Karol Wojtyła - Jan Paweł II, pp)

 

Delikatnie

dotykam ran

fiołkowym rąbkiem duszy

 

które

pozwoliły zachować

tożsamość

 

niewypromieniowanego

ciepła kobiecości

zaklętego -

 

oswojonym cierpieniem

aż po płycizny mąk

Hioba sprawiedliwego

bogobojnego

męża

z krainy Us

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Bardzo lubię taką lirykę, w dodatku w pięknej formie. A ten elementarz przypomniał  mi mój głupawy limeryk:   "Abecadło z pieca spadło"   miłości uczyć chciał Staś z Mysiadła więc z Ewką zaczął od abecadła w biodrach zwichnął jej cud-nóżki także obił ich dwa brzuszki choć przecież wcale z pieca nie spadła.   Pozdrawiam serdecznie Alicjo.
    • @Michał Smółka  Przypomniałeś mi piosenkę, której nauczyła mnie mama.   Już słoneczko, rankiem wstało już do pracy wstawać czas dalej, dalej wszystkie śpiochy, ja promyczek budzę was.   A co do wiersza, spróbuj rymować nie tak dokładnie, wycisz troszkę rymy np. wysoko - po coś, brzmiącą, obłok. W tym celu bierz pod uwagę samogłoskę z ostatniej sylaby. Samogłoska ą, w brzmieniu, jest podobna do samogłoski o.   figlują -ażurom, ponuro, złotopiórą, posnuło To tylko przykłady. Wiesz, jak zaczynałam zabawiać się rymem i widziałam niedokładny rym, to myślałam,  że autor nie potrafi znaleźć dokładnego, i podsyłałam pomysły. Tymczasem to ja musiałam zmienić zdanie. Pozdrawiam :)  
    • Moje klimaty i moja młodość.   "Mało widziały, dużo wiedzą grusze Maćkowe drzemiące nad miedzą." - Sztaudynger   Pozdrawiam.
    • @kollektiv Przez żołądek do serca   nie umie pichcić Małgosia w Lądku nawet na twardo jajek we wrzątku że w przysłowiach ludu siła to do kilku serc trafiła gdy już leżeli na jej żołądku
    • kiedy rozsypiesz mnie już pod dębem tym z którym rosłem przez wiele lat każdą gałązką w niebo odetchnę że znów w zielone będziemy grać   a choć jesienią poczerwienieję mam do zabawy omszały pień i się rozszumię cicho dla ciebie czując twój oddech i dłonie dwie   w miejscu gdzie serce w korze wyryte przebite strzałą która wciąż tkwi więc zazielenią się niczym liście wspomnienia wspólnie przeżytych chwil
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...