Nie szukaj

[Agnieszka Charzyńska]

W kształcie nieokreślonym

Prawami geometrii

Nie doszukuj się prostych

Linii, osi symetrii.

 

Nie doszukuj się płaszczyzn

W dachach gromem skruszonych,

Ani wzorów – w dywanach

W bezkształtność obróconych.

 

Nie szukaj też gry świateł

Wśród błysków  igieł szklanych,

Wiatru pięścią gwałtownie

Tęczowo rozsypanych.

 

Nie szukaj praw wspólnoty

W  grubych mumiach kamienic,

Cierpkim stężałych bólem

(Jak oblicza – męczennic).

 

Nie szukaj praw wszechświata

W biblioteki ruinach,

W zgliszczach antykwariatu

Sagi – o wielkich czynach.

 

Nie szukaj słów uczonych

Na rozsypanych  kartach,

Tam, gdzie mała księgarnia

Raną ściany – otwarta.

 

Nie szukaj również piękna

W  byłej -  bryle muzeum,

Rozciętej na sto części

(Oto – destrukcji dzieło).

 

Nie szukaj rytmu dziejów

Pod gruzami opery,

Gdzie na kamiennej fali

Mewy usiadły cztery.

 

Nie szukaj miłosierdzia

Tam, gdzie kruchość katedry

Okrył delikatnością

Bandaż śnieżyście srebrny.

 

Nie szukaj praw natury

Tam, gdzie na mary – ziemi

Zwalone zwłoki dębu

 Pod toporem ciśnienia.

 

Nie szukaj w zgasłych życiach

Sensu lub alegorii,

Wszak z ran – nie papirusu -

Utkana jest historia.

 

Zamiast szukać słów wielkich,

Kiedy zabrzmi głos dzwonów,

Uszyj  minutę ciszy

W burzy tamtej -   minionym.

 

I kwiat pąsowy połóż

Tam, gdzie z ręki osłabłej

Trzy płatki – bólu krople

Na bruk twardy – upadły.