Kiełbasa

[Agnieszka Charzyńska]

Przelewa się rzeka obietnic

Różowych, lukrowych i złotych,

Kraj wolny ma być już – od chamstwa,

Zasobny w zapasy zaś cnoty.

 

I w każdej ma wiosce być kino,

Dwa parki – i szkoła latania,

W Rzeszowie – ma zamek być nowy,

W Wąchocku – nauka strzelania.

 

Kolejki i długi już znikną,

I nowe nam lasy wyrosną,

Nie będzie już błota i mułu,

Nie będzie przymrozków – na wiosnę.

 

Gdy naród tym morzem obietnic

Ma rozum już całkiem – uśpiony,

To trzeba – już teraz na trwogę

(Jak dawniej) – w spiżowe bić dzwony.

 

Jak uczy historia dobitnie,

Gdy naród mamiony jest kasą,

Obudzi się – z pustą kieszenią,

Zatruty – wyborczą kiełbasą…

 

A taka wyborcza kiełbasa

(To prawdą jest znaną od dawna)

Jedynie pozornie jest smaczna

I bywa przeważnie – niestrawna…