Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ciepła jesień odchodzi w niepamięć


Rekomendowane odpowiedzi

ładne, delikatne, też pisałam kiedyś o jesieni i „ zanurzonych w dłoniach”…

 

Tutaj nie mam jednak jasności, czy ta jesień szkodzi bo „ podtapia marzenia pogubione w ziemi”?), czy przyniesie zwrot - ( ale wówczas dlaczego tytuł odbierający nadzieję ?) i czy nadzieją miałyby  być tylko „ karmione spojrzenia? Czy może chociaż spojrzenia „ wstecz”, dla jakichś wniosków ?
Choć gdy PL - ce się myli „ co jest, co było” i „ czy to ważne „, kształtuje się obraz niedojrzałości emocjonalnej ( przepraszam), bo tutaj chodzi tylko o nastawienie na zasadzie „ trwaj chwilo, trwaj”, choć nie nawet wiem czy trwasz ;))), i dodatkowo się boję ( ale jako czytelniczka zapytam :czego? skoro  tak nieskonkretyzowane  jest to „ uczucie”?

Dlaczego chłód spadnie „ nieoczekiwanie”, skoro już są suche liście ( symbol przemijania), już to pomiędzy nimi trzeba „szukać dotyku” ?
 

no właśnie te i inne ambiwalencje interpretacyjne mam przy tak słodko przemetaforyzowanych wierszach.
Są jak puchowe sweterki, toniemy w uroczym pluszu, a gdy poszukać konkretnej, racjonalniejszej nitki, to „ nima”… 

 

pozdrawiam.

Edytowane przez Dagmara Gądek (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...