Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Leszczym

A mnie właśnie z tymi najładniejszymi zawsze było po drodze i nie mam tu na myśli wyłącznie relacji romantycznych, ale również koleżeńskie.

Umiarkowany narcyzm mi nie przeszkadza. Może nawet dodawać uroku.

 

Gdy wchodziłem do jakiejś nowej grupy, to od razu pierwsze kroki kierowałem do tej naj i prawie zawsze to był dobry wybór.

To prawie, to tylko tak, na wszelki wypadek.

Opublikowano

@Hiala Z całą pewnością nie aż tak dobre jak chciałyby o sobie sądzić... Ale, ale, generalizacje, z całą pewnością mężczyźni nie są tak źli jak się ich przedstawia. A skoro się tak ich przedstawia to oni też muszą się bronić. 

@MIROSŁAW C. Fakt, to akurat trochę ględzenie, żaden tam pierwsza klasa wiersz... Mam tak czasem...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak jakoś już w przedszkolu się ułożyło i szło dalej siłą rozpędu.

Mnie pytali inni chłopcy, a potem mężczyźni jak ja to robię, ale tego nie wiem do dziś.

Naturalnie wchodziłem w relacje z najatrakcyjniejszymi, a one ze mną.

Bez żadnych chwytów, strategii, prezentów, podrywania.
Często to właśnie one inicjowały, zaczepiały.

 

Z drugiej strony im brzydsza, któraś była tym bardziej mnie nie lubiła.

U tych średnich też nie miałem szans.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Przypomniał mi się taki dowcip.   Pewien facet popadł w kłopoty finansowe. Jego firma popadła w długi, stracił samochód, bank chciał zająć dom. Postanowił zagrać w lotto. Niestety nie wygrał. Modli się więc do Boga: - Boże, moja firma bankrutuje, mogę stracić dom, spraw, żebym wygrał w lotto! W następnym losowaniu znowu wygrał ktoś inny. Facet jeszcze raz się modli i błaga: - Boże, za tydzień stracę dom, gdzie się podzieję z rodziną?! Za trzecim razem znowu wygrywa jakiś inny gość. Facet kłóci się z Panem Bogiem: - Boże, nie masz litości? Moja rodzina głoduje, jutro bank nas wyrzuci z domu, pozwól mi wygrać w lotto! Nagle widzi błysk i staje przed obliczem rozgniewanego Boga: - Mogę Ci pomóc, ale DAJ TEŻ COŚ Z SIEBIE i wypełnij wreszcie ten cholerny kupon!   /dowcip.net/
    • @violetta Dobra jest, posłucham Ciebie :), @Dagna @sisy89 @MIROSŁAW C. @Laura Alszer @Sylwester_Lasota @Roma @Waldemar Talar Uprzejmie dziękuję :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ten kontrast świetnie pokazuje zmianę jakościową - od miłosnego uścisku po poczucie uwikłania. Końcówka utworu (trzy ostatnie linijki) za bardzo już odlatuje w otchłań.   Zauważyłem że kuchnia to idealne miejsce do pisania wierszy, i do obserwacji - zarówno tych zewnętrznych, zdystansowanych, jak i do introspekcji. Tu często dochodzi do punktów kulminacyjnych w relacjach, tu ogniskują się zmiany. Pewnie dlatego, że to w kuchni najczęściej musimy się spotykać, ocierać o siebie.
    • @Roma Pozostałe przyszły prędko, w zasadzie same się napisały.  Na te trzy długo czekałem, aby znalazły się właściwe.
    • @7system Ta różnica jednak zawsze przebiega wzdłuż jakichś granic, linii podziałów.   W wierszu dostrzegłem zanegowanie określonego etosu i chciałbym, żeby ta kontestacja była w minimalnym stopniu uzasadniona. Ostatnia zwrotka mogłaby być dobrym argumentem (wykorzystywanie patriotycznych uczuć przez toczących ze sobą wojny wielkich władców tego świata). W innym ujęciu wiersz (jego przekaz) byłby dla mnie etycznie nie do zaakceptowania, ale nie chcę wchodzić głębiej w spory światopoglądowe, bo to chyba nie jest właściwe miejsce.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...