Bo musisz życia nie pojmować,
wtedy jakby świętem się staje.
I dniom pozwolić następować
jak dziecko gdy wiatrom się owiać
pozwala i obdarować
licznymi kwiatami im się daje.
By je zbierać i przechowywać,
nie przyjdzie dziecku do głowy.
Będzie je z włosów wyplątywać,
gdzie bardzo chciały przebywać
i jak to w młodych latach bywa
wyciągnie ręce ku nowym.
I Rainer:
Du musst das Leben nicht verstehen,
dann wird es werden wie ein Fest.
Und lass dir jeden Tag geschehen
so wie ein Kind im Weitergehen
von jedem Wehen
sich viele Blüten schenken lässt.
Sie aufzusammeln und zu sparen,
das kommt dem Kind nicht in den Sinn.
Es löst sie leise aus den Haaren,
drin sie so gern gefangen waren,
und hält den lieben jungen Jahren
nach neuen seine Hände hin.
