Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Nata_Kruk Tak, teraz złotobrązowe będą kokardy i nie tylko zapewne, bo i odcieni jesiennych jest sporo. A na wiosnę... kokardy soczysto zielone i barwne dodatki... Tak sobie wydumałam. A wiersz bardzo mi się spodobał. Wiadomo, moje klimaty.

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@corival ... dziękuję za odniesienie o kokardach.. dobrze sobie wydumałaś.. miło, że wpadłaś do mnie.

Pozdrawiam także.. :)

 

Adaś.. ale mi motasz.. kłębuszki myśli.. tak, nie tak lotne, ale zawiązane kolory, dadzą się przytrzymać,

żeby je podziwiać kiedy tylko zechcę... :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Nata_Kruk Dla mnie kokardy są ukoronowaniem sezonu zmęczonych myśli łowiących kolory i jak najbardziej pasuje mi ich wiązanie. Myśli zmętniałe burzą mi obraz skądinąd klimatycznego wiersza. Niemniej całość na TAK.  Pozdrawiam :)

Opublikowano

fajnie wyszło tylko jeśli mogę:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jesteś wspaniała - dwadzieścia lat temu tak mnie inspirowała Alicja W.

 

kokardy wiązać chcesz złotobrązy

lecz lepiej usiądź przy klawiaturze

spróbuj rymami wśród wierszy krążyć

sentencje trzymać wysoko w chmurze

 

każdy komentarz okrasić rymem

jak kartofelki chrupiącą skwarką

a pióro tłamsić choć jest bez winy

niech pisze płynnie - naprawdę warto

:))))

Opublikowano (edytowane)

@Amber ,,, kokardy.. :) chciałam w nich zatrzymać pozytywne kolory jesieni, a.. zmętniałe myśli.. to celowe, 
żeby dalej nieco 'podbarwić' treść i cieszy mnie, że... klimatyczna. Dziękuję.

@Łukasz Jasiński ... dziękuję za.. niezłe.

@beta_b ... fajnie, że z przyjemnością, a lata.. nigdy nie trać..:)  Lubię jesień, naszą polską.

@Jacek_Suchowicz ... Jacku.. próbuję od czasu do czasu, ale myśli nie zawsze chcą się złożyć,

a tak jak Ty, to mało kto, doceniam Twoją chęć zabawy. Za wierszowaną obecność i zachętę.. bardzo, bardzo dziękuję... :)

@iwonaroma ...  słowo.. zabełtać..  bardzo lubię, używam czasem... :) jasne, skojarzenie jest.

@violetta ... życie powinno i.. jest różnobarwne..:)

@Rafael Marius ... przydałoby się niejednemu, to prawda... ale od czego są marzenia... :)

w nich można...

@poezja.tanczy ... gra, czyli właściwie poskładałam "nutki"... :)

 

Bardzo Wam dziękuję za zostawione słowa, ślę pozdrowienie.

 

 

no i znikło... jeszcze raz. Klip... MIROSŁAW...sisy89... Andrzej P Zajączkowski... ja_wochen... Leszczym...

Dziękuję za cichutkie ślady czytania, także Was pozdrawiam.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...