Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

metoda do tego stopnia jest nowatorska,
że jeszcze jej nie opracowano. ale spokojnie,
wszystko jest bezpieczne i legalnawe,
pozbawione kolców i nawet nie zawsze piecze.

 

stosuje się ją w leczeniu wyjątkowo trudnych przypadków, 
gdy jest już bardzo naognione i sączące się, 
głowa pacjenta – tak napuchła, że przypomina 
dezamet norkę, inwalidzkie, mało stabilne toczydło 
o jednym, wyłupiastym reflektorze z przodu.

 

zanim dojdzie do najgorszego, na całym ciele 
powyskakują jątrzące się samobójstwiaki i, chciał, 
nie chciał, trzeba będzie pogryźć się z ziemią 
– przeprowadza się procedurę.
człowieka - przez ten specyficzny ogień.

 

bez obaw, możesz się poddać. 
jedynie przypatusisz się, język ci zbrzytwieje, 
wypowiadane słowa będą coraz wulgarniejsze, 
zaczną przypominać ogniwa rozwijającego się 
z nicości łańcucha (jedno zaczepia się za drugie 
–  i leeeci ciurkiem, kaskada, 
kanonada jadowitych określeń).

 

stoisz teraz taka podwójna, rozgraniczona. 
nurkująca w stertę cieni, nurtowana wątpliwościami. 
zaryzykować, czy dać się zeżreć najgorszemu?

 

...nie da się przewidzieć wszystkich skutków 
ubocznych, bojuchu, poza tym – ja nie lekarz,
nawet mag – gorzej, niż mierny, na dodatek 
czarków-maruśków, które tak zachwalam
nie ma i jeszcze długo nie będzie
przynajmniej tu, na powierzchni.

 

więc: śmiało. albo nie, krok do tyłu, 
w tę płytszą przepaść.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • 10/10/2025 „Tak samo”   Czasami przychodzi znienacka, w zwykły, nużący wieczór. Tak! Zrobię to — odważę się. Idę, jestem, chodzę, mówię, poznaję. Raz czuję zachwyt, częściej przychodzi znużenie. Serce rozpalone lawą fizyczności, ciśnieniem ogromnym, próbującym wydostać się na powierzchnię po latach uśpienia. I nagle przychodzi chwila, która mówi: błędne koło. Przecież tym razem miało być inaczej. Było inaczej, a skończyło się tak samo.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Kto wie, czy winni                       są, czy niewinni;                      t a m /c i  nadają                      na innej linii...                        Ja zaś odbieram                      na  własnej  fali,                      więc myślą żeśmy                      się nie spotkali.                                   ***                         (Jakąż ma  o w a                       minę zawziętą...                       Nie, ja nie jestem                       owej k l i e n t k ą)            
    • @Berenika97    Jak w rzeczywistym życiu: czasem tym, czego potrzeba, aby "(...).Wszystko poszło świetnie (...), jest <<(...) "Stuprocentowy, najprawdziwszy, autentyczny grzech" (...)>> . Przy założeniu, że przy Osobowym Wszechświecie, mieszczącym w Sobie dobro i zło, grzech jako taki w ogóle istnieje.     Dobrze napisane opowiadanie, które  przeczytałem z zaciekawieniem. Serdeczne pozdrowienia.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Roma ten wiersz . nie na niego  prosty klucz polifoniczny z filmu Szpiedzy tacy jak my.  Tu trzeba użyć czytanki chińskich harcerzy;   i wychodzi, że :   podmiot liryczny staje w obliczu chaosu, w którym jego życie i tożsamość zostały nagle zdeformowane lub zdezorganizowane. "dąży do odrodzenia się i uzyskania trwałej formy ('wiersza) To jest reakcja. Skoro człowiek jest "z liter złożony", to musi się na nowo ułożyć. Formą, która nadaje sens i trwałość, jest właśnie wiersz – coś uporządkowanego, sensownego i pięknego, w przeciwieństwie do bezładu liter. Czyli: Z chaosu chce stworzyć sensowną całość. Uproszczona wersja tego zdania: W obliczu życiowego zamętu ("poprzestawiani") podmiot liryczny stara się odrodzić i znaleźć trwały, uporządkowany sens swojej egzystencji.   po ginie z tonikiem nie ma lotnych myśli .
    • @violetta, Ja chyba pierwszy raz widzę trzy zwrotki u Ciebie. Faktycznie, jak Kozucha Kłamczucha (taka bajeczka)  co skarżyła się, że Zazulka jej nic do jedzenia nie dała.  I mówi: - Jak biegłam przez mosteczek chwyciłam jeden listeczek - jak biegłam przez grobelkę chwyciłam wody kropelkę.   A boczki miała mocno wypukłe od jedzenia, kłamczuszka jedna.    A gdzie zdjęcie? Nasturcje są ogniste, ładnie odbijają się w oczach.     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...