Po drugiej stronie światła

[Adam Zębala]

Umówimy się nad brzegiem 

jeziora i podzielimy się 

wspomnieniami. 

 

Popatrzymy słońcu w oczy 

i zagłębimy się w sercu jeziora 

słysząc głos jego duszy. 

 

Miłość nam zapisana 

krąży gdzieś w otchłani 

pozostawiając tylko pył. 

 

Wśród chmur szukamy natchnienia, 

może po ich środku 

pojawią się nasze imiona. 

 

Kiedyś byliśmy razem

dziś potykamy się o siebie

zagubieni w otchłani życia.

 

Po jednej stronie światło 

po drugiej mrok i ciemność. 

Zaginąć na pustkowiu 

gdzie światła pogasły 

i ostatni dom runął. 

 

Stawiając nie pewnie stopę 

bo następny krok 

to ruchome piaski.