Podobnie jak w przypowieści

[Adam Zębala]

Zaproszono Cię na śniadanie,

skorzystaj więc z zaproszenia,

gospodarz podaje osobiście. 

 

Za ścianą dziecko płacze.

Matka płaczu nie słyszy,

zajmując się czym innym. 

 

Po posiłku wyszli muzycy, 

lecz nikt nie tańczy,

jedni patrzą na drugich. 

 

Zdruzgotany jesteś, Twoją głowę 

nurtują myśli do nie istotnych 

przywiązujesz wagę. 

 

Pomóż uspokoić dzieciaka 

i weź go na ręce. 

Może przy Tobie przestanie płakać. 

 

Pójdziesz na spacer w czasie deszczu,

ulica opustoszała, 

nikt nie będzie Ci przeszkadzał. 

 

Po co gra muzyka skoro

i tak nikt nie tańczy,

wszyscy patrzą na gospodarza.

 

Krąg przyjaciół się zawęża 

starcom podano wino,

niech wypiją toast

i spożyją posiłek. 

 

Gdy wyjdą to posprzątaj,

zaproś gości z ulicy

podaj posiłek i wino

na pewno Cię nie zawiodą.