Miesiąc Gucio. Nów

[befana_di_campi]

do srebrnych nerwów
przenicowane listowie

gdy chmur burzowe policzki
nadyma złoty wiatr -
*
po sierpniowej burzy wykąpane drzewa -
strumienistym brukiem
rwie górska rzeka
*
wcale nie straszę -
lubi mieć lato głupie pomysły
bajdurząc o przemijaniu -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
bo już i samych dzionków portki przykrótkie
i nocy rozciągnięta koszula
o nostalgicznej woni chwastów

jak zapach pszczoły
utopionej w żywicy
*
słuchamy: trawa i ja
jej porastania - dorastania -
po rosie

selenitem wybarwił się firmament
nie ma księżyca -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
spadł z gwiezdnym pyłem

 

22.08.2017

[Adaś Marek]

@befana_di_campi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiersz taki  na czasie

 

Wczoraj jeszcze był, jak go dziś nie ujrzę, to pozostanie...

księżycowy kamień.

Pozdrawiam

[befana_di_campi]

@Adaś Marek @Adaś Marek @Adaś Marek

 

"Bywają dni przedziwnie złote,
Jak głąb młodego słonecznika...
I dziwnie złotą masz ochotę,
Coś jak miód złote cię przenika
I radość złotą, a bez treści,
Każda przelotna chwila mieści...
...Kiedy w pogodę myśl zapadnie,
Kiedy w nią ciepłe złoto wnika,
Dobrze ci jest jak pszczole na dnie
Ciepłego w słońcu słonecznika..."

(Beata Obertyńska: Sierpień)

Ci z Państwa, którzy mnie czytują, zapewne nieraz zauważyli w mojej pisaninie tzw. sierpniowe fascynacje. Teraz było podobnie: gdy ubywało i ubywało Księżyca [aż niemal do jego całkowitej ciemni] wtedy dzień po dniu oraz noc po nocy notowałam, co przyuważyłam.