Księżycowe Sny o Słońcu

[Astralka]

A gdy letni wieczór nadchodzi nieśmiało,

Blaskiem Księżyca zauroczone Słońce...

I choć wspólnego czasu mają tak mało,

Ślą sobie nawzajem pragnienia gorące.

 

Ona Księżycem, tajemnicą zachwyca!

Bliskość z naturą w magii przejawia,

Pasją do życia Słońce nasyca,

Czułym dotykiem moce objawia.

 

On, Promieniem Gorącym, siłą mistyczną...

Silnym ramieniem wspiera codzienność,

Sprawnie zarządza przestrzenią fizyczną,

Czerpiąc z momentu dziką przyjemność.

 

Och, spójrz!

(...)

 

Spójrz w przestworza zjednoczenia rodzaju.

Och, tam!

Na polanę gdzie Dąb Przodków gospodarzem,

Złączenie pierwiastków w czystym kochaniu!

 

Widzisz...

Miłość jest wiernym wolności wioślarzem.

 

 

Edytowane 7 Sierpnia 2024 przez Astralka (wyświetl historię edycji)

[Adaś Marek]

W tym krótkim wierszu można się tak wiele doczytać...

Wiersz do ulubionych.

Pozdrawiam :)

[Astralka]

Nie masz pojęcia jak mi miło, mój imienniku

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Leszczym]

@Astralka Kapitalna fraza puenta !!!!

[Astralka]

@Leszczym Pięknie dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[corival]

@Astralka Moje klimaty... więc poczytałam z przyjemnością. Sięgając okiem od niebnych spektakli, po dębowe gaje.

Pozdrawiam :)

[Astralka]

@corival Pięknie dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[poezja.tanczy]

@Astralka

Bo co wiosło, na, sprawuje

To poniosło, ach, oszukuje

 

M.

[Łukasz Wiesław Jasiński]

Niewiarygodne 

 

Łukasz Jasiński