Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

odkąd jestem częścią ciebie 

utknęłam między nami 

wypełniłeś mnie do stóp 

srebrna łyżka czarna sól 

 

choć próbuję myśleć

światła niewidoma smuga 

zmierzchnica rozstawiła późne skrzydła 

 

w naszyjniku jeden koralik

do marzeń 

pacyficzny port 

wiecznego trwania na wietrze

 

ześrodkował nas świat 

rozpędzona krew otwiera wnętrza 

dźwigam pocałunki

dotyk napletka 

 

i siebie 

 

 

 

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @_M_arianna_   Niech jeszcze rok minie  i wspomnienie zginie jak mgła   Nie warto żałować czas życie smakować co dnia   Pozdrawiam
    • @Tyrs Tragiczna historia, ale niestety, tskie też się zdarzają... Pozdrawiam :)
    • @Starzec Wasze zasługi nie zostaną zapomniane :);). 
    • Pytaj – nie pytaj.   Nie pytaj jakie mam marzenia i którą ścieżkę wybrać chcę. Nie pytaj mnie o przeznaczenie, po co to wszystko? Biegnę gdzie?   Nie pytaj mnie czy zawsze razem, przecież codziennie mijamy się. Słowa urwane, znikają twarze. Nie chcę portretów -Ty dobrze wiesz.   Nie pytaj co dziś na śniadanie, kiedy po nocy jestem sama. Zbyt długo nocą patrzyłam w niebo, szukałam siebie w iluzji śnie.   Tej nocy chciałam oszukać czas - odnaleźć dziewczynę z minionych lat. Młodą, odważną, śmiałą, tęczową. Tobie nieznaną, wierzącą w nas.   Szukałam siebie gdzieś w innym świecie, choć wiem, że tu nasz dom. Wybory nasze mają znaczenie. Szepczesz (mówisz?) - nie idźmy stąd.   Zapytaj mnie jakie mam plany. Zapytaj czy dalej tak: razem przy blasku i razem w smutku. Powtarzasz tylko - to nasz czas.   Godziny nasze są policzone i wiem, że to nasz dom. Pamiętam siłę ukrytą w gwiazdach, co drogę wskazała nam.   Bądź moją muzą, tak jak przed laty, gdy wzrokiem szukaliśmy siebie. Tej codzienności szarej za szybą już mam zwyczajnie dość. Zbyt mocno stąpasz tu po tej Ziemi. Nie patrzysz w niebo. Nie szukasz gwiazd. Kosmos odpływa. Odpływa życie. Przyziemność dusi i dławi, a dziś w nadmiarze jej mam.   Tchórzem nie jestem, chcę żaru gwiazd. One spadają! Teraz nasz czas! Rodzi się nowe… i te pytania, które tak znasz.   Nie pytaj jakie me przeznaczenie - tego nie dowie się nikt.
    • @Waldemar_Talar_Talar Każdy z nas ma lepsze i gorsze dni. Ważne, by zadbać o to, żeby tych gorszych bylo mniej. Pozdrawiam Waldemarze :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...