cisza

[Kamil Zieliński]

schowam się w ciszy

choć ona tak głośna

utopię się w dziczy

lecz ona wciąż nośna

 

ukryje się w potoku

zimnym i ciemnym

zostanę dzieckiem mroku

w miłości oziębłym

 

brakuje drzew i tlenu

to wszystko mnie przenika

jak mam zaradzić temu

skoro to nadal nie znika

 

odpłynę w samotności

nawet ona tak cicha

wyrzeknę się radości

co robić, do licha

 

przede mną piękna laguna

twoja miłość w wody odbiciu

choć już nie wierzę w cuda

nadal myślę o naszym życiu

 

las powoli ciemność wita

cóż mogę poradzić na to

nasza miłość mrokiem spowita

tak mi w ustach jakoś mdło

 

wita znów mnie ta przeklęta cisza

co każe cierpieć w samotności

nie obchodzi mnie już ta dzicza

utonę w rzece pełnej złości

[Łukasz Jasiński]

I tak też można...

 

Łukasz Jasiński