Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Kwiatuszek piękne. Lekko się czyta zgrabnie moje oczy przeszły przez cały tekst , nie męcząc oczu ani rozumu (jaki jest ukryty sens) subtelnym krokiem przeszłam przez ten wiersz. Cudne doświadczenie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pozdrawiam serdecznie  

Opublikowano

@Domysły Dziękuję bardzo i pozdrawiam cieplutko:-)

@Hiala W takiej scenerii nawet oddycha się lżej. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie!

@violetta Kocyk, jajka i kawałek chleba:-) Pozdrawiam z uśmiechem i dziękuję!

@corival Dla mnie również im lżej, tym lepiej. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie!

@Rafael Marius O, w dzieciństwie człowieka miał dużo więcej z nią kontaktu. Staram się obecnie wrócić do korzeni:-) Pozdrawiam i dziękuję;-)))))

@Kwiatuszek  @Tectosmith @Wiesław J.K. @Natuskaa Bardzo dziękuję za serduszka i pozdrawiam milutko!

Opublikowano (edytowane)

@Kwiatuszek

 

Nie, nie jest źle, żartowałem, Kwiatuszku, rytmicznie i śpiewnie...

 

Łukasz Jasiński 

 

@Kwiatuszek

 

Tajemnica

 

A kiedy słońce zachodzi

i nadchodzi mroczna pora,

ona: stoi, tam, stoi - sama,

a za nią murowana tama,

ona: stoi, tam, stoi - sama

i nadchodzi mroczna pora,

a wtedy słońce zachodzi,

 

cały świat gaśnie - goreje,

para gorącem paruje - amora,

moja, mora, moja - zaleje

i leje, leje, leje caradola - moja,

moja, mora, moja - zaleje,

para gorącem paruje - amora,

cały świat gaśnie - goreje,

 

tańczymy sobie nago - tango,

elima rala dala a bela mela lato,

a my sobie tańczymy - goło

i wkoło i naokoło i wkoło - koło,

a my sobie tańczymy - goło,

elima rala dala a bela mela lato,

tańczymy sobie nago - tango,

 

a wtedy słońce zachodzi

i nadchodzi mroczna pora,

ona: stoi, tam, stoi - sama,

a za nią murowana tama,

ona: stoi, tam, stoi - sama

i nadchodzi mroczna pora,

a kiedy słońce zachodzi...

 

Łukasz Jasiński (sierpień 2018)

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annie   :)  orientalną, skomplikowaną nutą ..serca :)    słodycz kokosa, pieprz ( dużo pieprzu), drzewo sandałowe, fasolka tonka, piżmo itp. Ale nie chciałam przesadzać;)    Już zdecydowałam. Jean Paul Gaultier Le Beau Le Parfum .  pozdrawiam :)    @Tectosmith   dziękuję Tectosmith :) również Ciebie pozdrawiam:) 
    • @marekg czytając Twoje wiersze próbuję " złapać myśli" , które wplecione są w wersy, ale są one takie eteryczne, delikatne, wręcz nieuchwytne...Lubię jednak wnikać w ten wyjątkowy świat, gdzie przenikają się ludzkie cechy charakteru z otoczeniem, nadając właśnie przedmiotom rożne emocje. Latarnia, która spala się ze wstydu obnaża doskonale  ludzkie słabości...Bardziej ujmująco i magicznie nie możnaby tego wyrazić...Dla mnie to poezja z górnej półki! Pozdrawiam :)
    • @Radosław czas jest dla nas nieubłagalny. On nigdy nie zostawia reszty, jedyne co zostawia to niedosyt po utraconych chwilach...Powiedziałabym, że jest wręcz bezlitosny...Gratuluję miniatury, jest bardzo udana moim skromnym zdaniem. Pozdr:)
    • @Alixx22 ten szept wiatru przedstawiony w wierszu przenika niepokojem do szpiku kości. To " zawodzenie wśród sosen" jest tak obrazowe, że i ja je słyszę...A " krzyk nasączony szeptem cienia" jest niebanalną metaforą osamotnienia podmiotu lirycznego. Innymi słowy ten wiersz to tzw. moje klimaty. Pozdr:)
    • @Waldemar_Talar_Talar ciekawy wiersz z motywem dwóch scen. Tylko tak sobie rozmyślam, że scena to i może nawet jest jedna tylko jej wygląd ulega niekiedy zmianie , no i role różne w życiu przybieramy. Druga kwestią wartą reflekji jest także stwierdzenie na końcu weru, traktujące o tym , że człowiek  nauczył się grać rolę...Chyba nie zawsze umiemy te role zagrać, niekiedy potrzebujemy wsparcia innych ludzi. Ile razy popełniamy przecież błędy co mogłoby sugierować, że jednak nie do końca umiemy właściwie tę rolę odegrać...Interesujący jest Twój wiersz, lubię właśnie takie, które pozostawiają tyle wolnej przestrzeni do interpretacji! Pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...