Psubratorium

[Florian Konrad]

 

co może wywołać kac? mysofilię! a przynajmniej
coś w ten deseń. za długo bujałem w obłokach, 
wstrętne obłoczyska wybujały i, nieźle rozkiwane, 
zaczęły się wysuwać z ram, po czym wykoleiły mi 
się prosto na głowę, całkiem ją miażdżąc.

znowu: fantazje. kogo tym razem zaprosiłem
pod czerep? tę piękną Hinduskę (?)/ Cyganeczkę (?),  
jaką widziałem w sklepie meblowym.

 

porywam ją w głąb parszywoty. spadamy w kompletną 
obleśność, wizje nie do opowiedzenia w kulturalnym 
towarzystwie. ocykamy się w mało widnym lochu, 
przykuci do przeciwległych ścian.

 

istnieję dla ciebie, czarnulko, tylko na wyciągnięcie. 
głowy. dalej – nie ma szans, 
łańcuchy nie pozwolą sięgnąć.

 

możesz jedynie pocałować mnie w stopy, uda albo,
jeśli wyjątkowo zepniesz się w sobie, z wielkim trudem 
i mozołem, zrobić mi "rurkę z kremem", jak to, 
tyleż eufemistycznie, co kretyńsko, przetłumaczono
w polskiej wersji językowej filmu Clerks.

 

okazujesz się być lodzikuską, która to po prostu kocha.

 

lepkość. rysy twarzy w świetle 
przesiewanym przez gęste sito.

 

jest brudno, cuchnie, a my cieszymy się, że 
przynajmniej tyle jest nam dane. mamy radochę, 
że choć taki okruch szczęścia udaje się uszczknąć 
dwojgu skazańcom. 

 

staramy się nie myśleć o niespełnieniu i wiszącej 
nad nami groźbie. że gdy wykuruję się,
przestanę wyobrażać sobie świństewka, z mysiej
dziury wychynie złośliwy skrzat z lampą naftową,
ciśnie nią na słomę –  i skończymy jak Karol
Levittoux, zostaną z nas wilgotne węgielki.