*

[liwia]

Chcę dotknąć twych ust,

pogładzić delikatnie i zmysłowo

twoją twarz

i patrzeć w twe oczy

mój kochanku,

poczuć twój oddech

i doznawać jego smak

nieustannie.

Spojrzeć w twe tajemnicze oczy

i zobaczyć w nich siebie,

którą już dawno zapomniałam.

Myśli krążą bez ustanku ,

kiedy wstaję o poranku

albo ciemności ciągnącej się

wiecznie nocy.

Kiedy budzisz natchnienie

w mej wyobraźni,

chmury kłębią się w głowie

ułomnej i cierpliwej

aż do śmierci.

Kim ty jesteś mój panie,

mój wybranku,

że moje myśli krążą

bez ustanku

mojego kruchego istnienia.

Boję się spojrzeć na ciebie

żeby poczuć się jak w niebie,

albo piekle.

Nie wiem jaki jesteś?

Czy poznam cię?

Czy potrafię być sobą,

kiedy mówisz do mnie

okrutnie

moje ciało i słowa

pokazują mi jasno

moje ułomne jestestwo.

Kiedy dziś wstanę o poranku,

chcę zapomnieć

cię w mojej głowie

i myślach,

niech mi się wyśni

twe ułomne serce,

żeby wyprzeć z pamięci

i z mojej wyobraźni ciebie,

niech mi to podpowie

moje ja.