Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Śniegu, tyś białość srebrzysta


Rekomendowane odpowiedzi

Źródło inspiracji zamierzone

 

 

śniegu tyś białość srebrzysta

z ciebie iskrząca zaspa

ile godzi się łopatą namachać

gdy zmęczenie wzrasta

ten dopiero powie

gdy wśród bolących kości

i przekleństw się dowie

którą stracił

 

dziś twoją biel opisać muszę

nawet gdy twarz zmęczoną

widokiem twym wzruszę

migotaniem tej jednej jedynej kałuży

aż mi z nosa pociekło gdy zapłakałem

na tobą śnieżynko

co mnie mrozem pieściłaś

wtedy światło ciepłe

w tobie ujrzałem

chociaż przez łopatę

w nerwach uniesienie

gdy cię odwalałem

 

roztopiłaś

sumienie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

rozumiem że to jest parodia :) 

 

poeto co teksty tworzysz

i śnieg widzisz w zaspach

w które pies na  chodniku

potrzebę załatwia

a potem jakiś dziabąg*

ufajda się gównem

i razem z rodzicami

na spacerek pójdzie

 

...

 

* dziabąg - po góralsku rozwrzeszczany bachor

 

Pozdrawiam

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Dagmara Gądek ↔Dzięki:)↔Przyznać, aczkolwiek subiektywnie muszę – iż Twój komentarz,

jest ciekawszy od mojego wiersza, zarówno od strony wrażliwości skojarzeniowej, jaki  i normalnej, życiowej. Naprawdę, miło było przeczytać:)↔Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

↔A gdzie koniczynka 4?

 

***

 

 

@Jacek_Suchowicz ↔Dzięki za ciekawe nawiązanie wierszowane.

Może nie aż taka parodia, co jak w życiu bywa.

Cieszy poezja, aż nagle masz ci los... przyziemna proza,

którą "trzeba zaakceptować":)↔Pozdrawiam:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...