Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tak mniej więcej wyobrażam sobie uroczystą zmianę warty przy Grobie Nieznanego Żołnierza. Gdzieś tam wewnątrz, w głowie. Rytmiczne jest także: Murem za polskim mundurem. Odpowiednie dla dzisiejszej daty, brawo. Pozdrawiam. AF  
    • @Bożena De-Tre ↔Dzięki:)↔Biorąc pod uwagę powiedzenie, że o gustach nie warto dyskutować, to każda korekta, może być "słuszna" lub nie, w zależności, do kogo zdania subiektywnego  porównać. Rzadko jestem w pełni zadowolony, z tego co piszę:)↔Pozdrawiam:)  
    • Parasol*   Kamień na kamieniu, dusza na ramieniu, przeładowana - broń i wydano - wyrok, kamień na kamieniu, dusza na ramieniu,   to w twoim imieniu: w głębokim cierpieniu, zapach i śmierci - toń, wykonano - wyrok, to w twoim imieniu: w głębokim cierpieniu,   kamień na kamieniu, dusza na ramieniu, przeładowana - broń i wydano - wyrok kamień na kamieniu, dusza na ramieniu...   *więcej informacji Państwo znajdą w następujących esejach: "Komentarz - komentarz odautorski" i "Mój drogi świecie" - Autor:   Łukasz Jasiński (sierpień 2024)  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Czasami sam nie wiem Kim jestem   W tym świecie Bo błądzę zagubiony   I szukam jakiejś prawdy Tak całkiem po omacku   (Jak dziecko we mgle)   A życie nie przynosi Żadnych odpowiedzi   Tylko wątpliwości i domysły (Czy całkiem postradałem zmysły?)    
    • (komęty zamykam jako mi niepotrzebne i kwasorodne)     Jednorożce przyszły z bajeń, zamieniły w: hulajnogi! Jedno – mrug – oczko zielone – jedną, tylko, mają nogę...   Wcześniej w morzu na dnie spałe mątwy mądre – i – leniwe – dzisiaj – ulic – osiedziałe, i czekają na: oliwę.   Nocą, spotkasz je na rogu. Czasem? nawet trzy i cztery! Te, koniki, – bliskie Bogu – patrzą w nocnych... ulic czary!   Więc: z oliwy, im obiatę, złóż, i w – mrugające oko! Popatrz, postój, minut parę; czujesz? co minęło – oto-ż!   patrząc można zmówić:   Hulajnóżko, hulajnóżko, inorożku, mój koniku! Przywróć, co straciłam w łóżku, co niewarte było: krzyku!   (hulajnóżki znane były przez Celtów jako Fomorjanie, nawet potomków wśród ludzi hulajnóżki zostawiły, teraz ich wielki powrót mamy)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...