Zrozumieć błąd

[Stracony]

Ile musi przejść

poeta

aby zrozumieć

że życia nie pisze się

przez samo „ż”

ale prozą.

Edytowane Poniedziałek o 06:58 przez Stracony (wyświetl historię edycji)

[Leszczym]

@Stracony Trafne !!!!

[Dagmara Gądek]

… na swój sposób genialne i nie dlatego, że wielce mam ochotę roztrząsać łopatologiczną :  prozę życia , lecz intryguje mnie (to) samo Ż,  „ samo” - w sensie poetyckiej samotności, która  jest faktem;

za każdym aktem twórczym  stoi alienacja i podróż wgłąb siebie, mało tego… samotnie przyglądamy się percepcji innych, błędnym interpretacjom, które oddalają nasz własny tekst/ dzieło od zawartych w nim przeżyć…

Muzycy instrumentaliści, paradoksalnie odczuwają mniejszą presję w stosunku do przekazu, bo są tylko pośrednikami i choć wkładają całą duszę i emocję w wykonawstwo - pozostanie element spekulacyjny; domyślny - CO też chciał powiedzieć kompozytor…

To słowo dyscyplinuje bardziej, niosąc niepewność odczytania, a poezja - rozgrywa się jeszcze między nim ;))

 

Wiersz potwierdził banalną tezę - twórcy, artyści, potrzebują szczególnie dużo miłości, pochylenia, wykolysania swojej twórczej samotności; natchnienia z niej płynącego z głębi uczuć; potrzebują nieustannego uskrzydlenia…

 

nie mogą być sami; jak to samo ż  

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, 

 

 

pozdrówki

[Jacek_Suchowicz]

może istnieją we wszechświecie

życia pisane przez rz

dziś wszystko wolno jest poecie

wszelkie zasady butem zgnieść

 

tak się nie pisze to archaizm 

narzuca ktoś swoją myśl

większość wokoło to profani

samotne ż niech sobie tkwi

 

a może r dla towarzystwa

zakrzyczą zaraz wielki błąd

depczemy dziś zasady życia

zdeptać reguły można ort.

 

:))

 

[Stracony]

@Dagmara Gądek ...w takim razie lepiej zabrzmiałoby ..samotne "ż", ale nie ma co podawać wszystkiego na tacy :)

Masz rację,że z jednej strony natchnienie wymaga samotności, ale sam poeta już nie zawsze.Chciałoby się tę samotność z kimś podzielić i nie mogą to być przypadkowe osoby. Tutaj można pobyć wśród ludzi różnych,ale mających w sobie wrażliwość, wyrażających siebie , próbujących zrozumieć drugiego człowieka i świat.To jest jak spotkanie z przyjacielem, czasem bez słów, a na pewno bez osądów.

Bardzo dziękuję za Twoje słowa.

@Jacek_Suchowicz o tak, deptanie zasad w sztuce, poezji, muzyce przez twórców jest niewątpliwie twórcze,ale czasem pozostaje z tego tylko samo....deptanie.

Dziękuję ,że wpadłeś ...no,że do mnie :)

@Leszczym Cieszę się.Czasem coś chodzi po duszy i nie wiesz co. Piszesz więc krótko, a ktoś ci wyjaśni co miałeś na myśli. I to jest wspaniałe.

Pozdrawiam

[Ilona Rutkowska]

@Stracony im więcej przejdzie, tym bardziej jest poetą, tak myślę...

Jeśli tylko, nie jest dla niego najważniejsze, przez jakie "ż" pisze się życie. I wie, że to życie, pisane jest prozą.

Bo samo życie jest poezją...

Oj, chyba poszłam za daleko ;)

Tak, czy inaczej, jest o czym pomyśleć...

podoba mi się

 

pozdrawiam:)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mnie także.. myśl.. podoba się bardzo.

 

@Stracony ... to tylko niezobowiązująca sugestia, spróbowałam bardziej w pionie.
Jest jeden przecinek, brakuje go przed.. "że".. może w ogóle bez interpunkcji (?)

 

ile musi przejść 
poeta
aby zrozumieć
że życie nie pisze się 
przez samo „ż”

 

/ale/ prozą.             ..... a gdyby za.. "ale".. zapisać.. lecz.. (?)

 

Serdecznie pozdrawiam.

 

Edytowane Niedziela o 06:30 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[Stracony]

@Nata_KrukDziękuję za sugestię. Zamiany wprowadzone,niech okrzepną :)

Co do "lecz" brałem pod uwagę,ale generalnie do prozy bardziej mi pasowało "ale" , bardziej przy ziemi, bliżej życia. Z kolei "lecz" bardzo poprawnie brzmi,a ja raczej człowiek nieokrzesany :)

Jestem wdzięczny za zatrzymanie u mnie.... i ślad.

[sisy89]

Dobre i w punkt!

Pozdrawiam serdecznie :)

[Stracony]

@sisy89 Można dodać "niestety". Dziękuję za wizytę i wzajemnie pozdrawiam.

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję bardzo za odpowiedź... :) ok. niech zostanie.. ale.. i teraz nasuwa mi się, że można by... skoro 'ale..

... dać... życia.. co dałoby odniesienie nie tylko do samego słowa, jako takiego, ale właśnie do.. prozy życia.

Takie tam moje 'spostrzeganki'.

[Stracony]

@Nata_Kruk ... i tak oto kobieta zmienia wiersz (życie ) mężczyzny, który sam już nie wie o co mu na początku chodziło :)

Jednakże , miałem zbieżne myśli ,co potwierdziło się w Twojej uwadze ( za którą wdzięczny jestem ,nie tyle za nią samą,ale za tę chwilę zadumy, poświęconej myśli ).

Pozostaje tylko jakoś podzielić autorstwo :)