Emily Jane Brontë - Spadajcie Liście (Fall, Leaves, Fall)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Spadajcie liście; kwiaty umierajcie;

Dłużcie się noce, a dni skracajcie;

Błogość przynoszą liście mym oczom

Gdy na jesiennych drzewach trzepoczą.

 

Będę się śmiała, gdy śnieżne zwały

Wykwitną tam, gdzie róże stały;

Będę śpiewała, gdy nocy ohyda

Bardziej ponury dzień z siebie wyda.

 

Wersja II, poprawiona:

Spadajcie liście; kwiaty umierajcie;

Dłużcie się noce, a dni skracajcie;

Każdy liść mi błogość zapowiada

Gdy z jesiennego drzewa opada.

 

Uśmiechnę się, widząc jak śnieg biały

Rozkwita tam, gdzie róże być miały,

Zaśpiewam w głos, gdy nocy ohyda

Bardziej ponury dzień z siebie wyda.

 

I Emily:

Fall, leaves, fall; die, flowers, away;

Lengthen night and shorten day;

Every leaf speaks bliss to me

Fluttering from the autumn tree.

 

I shall smile when wreaths of snow

Blossom where the rose should grow;

I shall sing when night's decay

Ushers in a drearier day.

Edytowane 20 Czerwca przez Andrzej P. Zajączkowski
Nieuk jestem i zadufany bardzo. (wyświetl historię edycji)

[poezja.tanczy]

@Andrzej P. Zajączkowski

Bo te dni, i rozeznanie

Wszyscy my, nasze poczekanie

 

Jak zwykle wiersz klimatyczny

Tłumaczenie bez zarzutu

 

Pozdrawiam miło,

M.

[Amber]

@Andrzej P. Zajączkowski Podoba mi się Twój przekład mam nadzieje, że nie będziesz miał nic przeciwko mojej próbie. Pozdrawiam.


Spadajcie, liście spadajcie i kwiaty gaśnijcie:
Noc dłuższa niech dniem krótszym wstaje;
Każdy liść w błogości trzepocze
Gdy z jesiennego drzewa spada.

Uśmiechnę się, gdy śnieżne wieńce
Rozkwitną tam, gdzie róże miały wzrastać;
Będę śpiewać, gdy ciemność zgnilizny
Zwiastuje dzień bardziej ponury od nocy.

 

Edytowane 21 Czerwca przez Amber (wyświetl historię edycji)

[iwonaroma]

Ponieważ czasem mnie lajkujesz czuję się nieco zobowiązana (choć pewnie nie powinnam? :)) coś Ci skrobnąć pod Twoją pracą, lecz moje umiejętności w językach zagranicznych są prawie żadne, więc nie mogę ocenić/docenić...

Mogę tylko uwierzyć słowom komentatorów:) no i cieszyć się z wiersza danego autora :)

[Andrzej P. Zajączkowski]

@Amber Dziękuję za dobre słowo i proszę nie przejmować się moim (ani niczyim) zdaniem, przekładu wolno spróbować każdemu. W rzeczy samej proszę próbować i publikować. Ale jeśli wolno mi doradzić, są potencjalne ulepszenia:

- ... liście spadajcie i kwiaty gaście - liście spadajcie i kwiaty gaśnijcie : gramatyki raz obranej nie oddajemy nigdy

- ... sekretów - liście mówią (dają) Emily - Bliss - szczęśliwość, błogość. Bo wkrótce spadną i przyjdzie zima. Sekretów tu nie ma, a i szczęście trochę szemrane. Emily wydaje się cieszyć na nadchodzącą katastrofę. 

- ... śnieżne wieńce - to jest nieco podstępne. Polski nie zna wieńców śniegu. W Angielskim zaspy to snowdrifts, ale poetom zdarza się mówić o snow wreaths - wieńcach śniegu. Niemniej, chodzi o zaspy. Ja użyłem brzydszego określenia "zwał śniegu" bo Emily wcale nie mówi o zimie z sympatią (no i rym).   

- ... ciemność - Emily mówi nieco mocniej - night's decay. Zgnilizna nocy? Rozkład nocy? Schyłek, uwiąd, zmurszałość?

Ta noc kończy się brzydko i wpuszcza (usher in) jeszcze brzydszy dzień. A Emily będzie śpiewała - taki ma nastrój. Mnie tu wyszła ohyda (dosłownie) głównie ze względu na rym, o który stoczyłem dramatyczną walkę. Zarówno te zwały śniegu i nocy ohyda to nieodpowiednie (za mocne) słowa, Emily jest tu nieco bardziej subtelna. Ale cóż, kiedy ryby...  Życzę miłego przekładania i pozdrawiam.

[Andrzej P. Zajączkowski]

@iwonaroma Proszę, nie patrz na oryginał. Przekład sam w sobie musi być wierszem, który da się lubić i ma ci się podobać. Staram się oddać rymy i rytm, bo ma je oryginał. A jeśli do tego przekład jest wierny, to już bardzo dobrze.    

[violetta]

@Andrzej P. ZajączkowskiSpoko tłumaczenie, ona była romantyczką jak ja, myślę, czekała na zimowe kwiaty:). 

[Andrzej P. Zajączkowski]

@violetta Bardzo chciałem sprawdzić na co właściwie czekała i przeczytałem kilka interpretacji. Czytając zdałem sobie sprawę z błędu - Fluttering to trzepotanie, ale nie liści jeszcze na drzewie, tylko liści już opadających. Te wersy brzmią tak:

Każdy liść mi błogość zapowiada

Gdy z jesiennego drzewa opada.

 

Wyrzuciłem też zwały śniegu, to nie komunikat meteo. I tak powstała wersja II.  

  

[Amber]

@Andrzej P. Zajączkowski Dziękuję Ci za życzliwe słowa i uwagi dotyczące mojego przekładu. Zmierzyć się z poezją, tak jak wspomniałeś, to często dramatyczna walka. Masz absolutną rację, że język poezji wymaga wierności wybranym konstrukcjom gramatycznym, a jednocześnie pozwala na pewną swobodę interpretacji. Postawić się w roli autora przekładu to odpowiedzialność, która zobowiązuje do przekładanego tekstu i jego twórcy. Rozumiem Twój punkt widzenia odnośnie do subtelności języka Emily Jane Brontë i zachowania równowagi między dosłownym tłumaczeniem a przekazaniem głębszego sensu jej poezji.

 

Wróciłam do Twoich poprzednich tłumaczeń i jestem pod wrażeniem.

 

 

Być może podejmę kiedyś próbę przekładu, niemniej tymczasem z przyjemnością czytam Twoje przekłady.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam serdecznie.

Edytowane 21 Czerwca przez Amber (wyświetl historię edycji)

[violetta]

@Amber  Bronte:)@Andrzej P. Zajączkowski teraz znacznie oddaje przekaz wiersza:) Emily opowiada o tym, żebyśmy odrobinę bawili się w życiu, że zawsze wyjdzie słońce:) a fluttering to powiewanie.

[Amber]

@violetta Viola, dziękuję:)

[violetta]

Czy przetłumaczysz ulubiony wiersz Williama Bronka Midsummer? Jest tak piękny, aż poraża zmysłami:)

[Nefretete]

@violetta

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zrobiłem wstępne tłumaczenie; mam nadzieję, że będzie czytelne, a jeśli nie, to trzeba będzie nanieść poprawki językowe z angielskiego doświadczeniem, którego poziomem się dzielę.

 

Pozdro!

[violetta]

@Nefretete tutaj wstawiłeś, to miło:)

[Nefretete]

@violetta Zaraz wstawię!

Ten piękny wiersz

[violetta]

@Nefretete co za moje zaskoczenie:) jestem uradowana, bo przed snem :)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Letnie przesilenie (William Bronk - Midsummer)

 

Zielony świat, scena zieleni, głębokiej 

w jasnych błękitach, zielenie pogłębione 

przez te błękity. Myślisz jak,

na niektórych zdjęciach, godne pozazdroszczenia krajobrazy widać

(przez okno, może) daleko za spokojną

twarzą siedzącego, spokojna poza, jakby 

w jakimś niemożliwym lustrze, twarzą do tyłu,

spokój człowieczy patrzył na zielony świat,

który patrzył na tę twarz

                                                   A teraz widzisz,

To miejsce jest tu, ta zieleń 

jest tu, głęboka w tych błękitach. Powietrze

którym oddychamy jest świeżo słodkie i ciepłe, jakby

z jagodami. Jesteśmy tu, jesteśmy tu.

Odnotuj to też, tak jak gdyby

jakaś okropność się tu wydarzyła i była widziana.

Ziemia jest piękna ponad wszelką zmianę.

 

I William:

A green world, a scene of green, deep

with light blues, the greens made deep

by those blues. One thinks how

in certain pictures, envied landscapes are seen

(through a window, maybe) far behind the serene

sitter’s face, the serene pose, as though

in some impossible mirror, face to back,

human serenity gazed at a green world

which gazed at this face

                                                         And see now,

here is that place, those greens

are here, deep with those blues. The air

we breathe is freshly sweet, and warm, as though

with berries. We are here. We are here.

Set this down too, as much

as if an atrocity had happened and been seen.

The earth is beautiful beyond all change.

[violetta]

@Andrzej P. Zajączkowski W przebłyskach  niebieskiego też by było fajnie:) ja w jagodach nie jestem, ale w morwach, cały czas owocują:)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.