Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar

 

Drzewa jako Rośliny są najwyżej w Łańcuchu Pokarmowym, po środku są - Zwierzęta, najniżej - Ludzie, a nie na odwrót: człowiek nie jest pępkiem świata i nie został stworzony na podobieństwo tego tam na górze, wręcz przeciwnie: to Ludzie stworzyli Boga w celu podniesienia własnego EGO i usprawiedliwiania własnych zbrodni - Bogiem, otóż to: Rośliny, Zwierzęta i Ludzi stworzyła Święta Matka Natury jako Łańcuch Pokarmowy i wszyscy są zależni od wszystkich, stąd: trzeba pilnować Harmonii, Równowagi i Porządku, kończąc: ci, którzy nie płaczą - mają suche i puste serce...

 

Łukasz Jasiński 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - całkowicie się z tobą zgadzam - zwłaszcza w kwestii Boga  -

            - dziękuje za ten komentarz pachnący prawdą  - 

                                                                                                 Pzdr.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Oj tak, szczególnie gdy ktoś ma kruszenie betonu za oknami, czyli utylizację odpadów. Można zwariować.
    • @Roma "Nie można zaprzeczyć"...                   więc jesteśmy poeci? Miłego dnia Romo.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Wędrowiec.1984  :D;)
    • Wczoraj akurat rozmawiałam z osobą, której matka umarła, lekarz stwierdził jej zgon, a potem ta matka ożyła, opowiedziała, że spotkała zmarłych bliskich i chce znowu do nich powrócić, bo tam była szczęśliwa. Chciała tylko pożegnać się jeszcze z jedną osobą. Uczyniła to, a potem znowu spokojnie umarła i została pochowana. Niektórzy więc jednak wracają, choć niekoniecznie potrafią w sposób składny i przejrzysty dla nas zdać relację, jak tam jest, jak widać nie jest to całkiem przetłumaczalne. I może bliższe maluczkim, stąd tacy nie piszą o tym prawie wcale. Akurat Twój taki wiersz z jakiegoś powodu, trudno by mi było przemilczeć z osobistych powodów.   Refleksyjny wiersz i trudno się tutaj nie zgodzić, że jest to domena wiary, a nie wiedzy, a przychodzimy jakby znikąd i odchodzimy w niepamięć, natomiast o piekle na Ziemi też nie muszę nikogo przekonywać, że ludzie potrafią je zgotować.   Pzdr.
    • @andreas Witaj Andreasie. Nie lubię wychodzić z wiersza, szukam tylko iskier, które pozwalają zapalać kolejne wersy. Wspólne pisanie to forma zbliżenia, ale nie musi oznaczać żadnych zobowiązań poza słowem. Może być wzajemną inspiracją — i nic więcej mi nie trzeba. Niech zabawa trwa, bez planu, bez napięcia, jak powyższe mruczenie pod księżycem.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jestem za :) Och, jak mnie męczą trudne, hermetyczne wiersze, coś na podobieństwo ogromniastych jabłek, których nie da się ugryźć i trzeba noża.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...