Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Somalija było buzi prosto w usta, takie namiętne z języczkiem, wiesz... a następnie wypili po czarze. bytły słowa donka: oj, wowa, oj wołodia, władimirku.. jaki z ciebie zimny drań, ty łobuzie jeden, i znowu było mocno z języczkiem tak namiętnie do samego końca...a bladym świtem donek do wołodii; jak się tamten nie zgodzi cośmy ustalili, to zwalimy na niego winą za wszystko...  i piąteczka donka z wową na pożegnanie i znowu po buziaku i lekkim klapsiku po nagich , spoconych po seksie pośladkach...
    • Żart żartowi żartem nierówny: "Co Ty taki? Jakiś durny!", "Gdzie maniery, inteligencie młody?", "Nie wypada! Pod nogi rzucasz kłody.", "Obrażasz! Obrażasz tym strasznie ludzi!", "Człowiek się lepiej w głuchej ciszy budzi.", "Nie pędź tak, bo w ścianę uderzysz!", "Dlaczego wszystkich swoją miarą mierzysz?", "Ironii nie znasz, jesteś chamem!", "Brzęczysz nad uchem, jakbyś był komarem!". Ja zaś, filozof prawdziwy, nie działam pochopnie, Sądzę, i myślę, i czuję, i widzę roztropnie: "Okropnie wszystkim dystansu brakuje, Człowiek się często zbyt dąśnie zachowuje." Ach! Jakie żem dziecko błyskotliwe i mądre! Sam swoje rozważania chyba poprę! Krzyknę donośnie: "Hej! Humorek nas zbawi!", Bo cóż innego radzić, gdy świat tak bawi? Wiem, że słowo moje czasem ludzi trapi, Lecz ten się śmieje, kto się śmiać potrafi!
    • jest noc kilka chmur przemierza niebo siedzimy pod księżycem sparowani samotnością   gwiazdy dzwonią do drzwi błąkają się w judaszu potem gasną w naszych oczach   nie otwieraj to tylko sen świat przestał oddychać ratujemy się usta usta  
    • Często pisanie wierszy mi przypomina mozolną pracę pająka gdy pajęczyna wreszcie w finale jest upleciona gotowa to ktoś zniszczy ją zmiotką bez słowa podziękowania choćby za pajęcze ruchy a przecież w pajęczynę wpadłyby muchy albo inne szkodniki -obrzydliwe robale nikogo to nie obchodzi często już wcale kiedy na koniec przegonisz także pająka bo jak pasikonik niczego nie zabrzdąka i nie zagra etiudy świerszcz za kominem napisz o tym wiersz i okryj strofy muślinem i Muzy ucałuj bo piękne to dziewczyny wspomnij o pająku co plecie swe pajęczyny
    • @Roma Romo, cóż Ci można poradzić, to odpuszczenie sobie portali, bo pisałaś szalenie intensywnie i chyba, cóż, wkradło się wypalenie a na portalach i tak trudno o dobrą, szlachetną poezję, ( zrobisz tak oczywiście o ile nie jesteś z tym biznesem związana, a tego przecież nie wiem).  Poezja bywa intymnym spotkaniem, żeby ją usłyszeć i dać jej wybrzmieć we własnej narracji, potrzeba przede wszystkim „ czuć siebie”, ( ja przynajmniej tak mam ) i dlatego nie publikuję już praktycznie niczego, lecz zbieram wiersze do kolejnego kiedyś tomiku, bo połowa wydanych pierwszych tekstów trafiła już do zacnych rąk Czytelników ( przy okazji : PIĘKNIE WSZYSTKiM CZYTELNIKOM DZIĘKUJĘ

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Sztuczne konflikty- podsycane tutaj ( dla zwiększenia klikalności rzecz jasna) przez różnych, przypadkowych krzykaczy/ ujadaczy, na pewno nie niosą dla Ciebie pozytywnej energii, lepiej radzę szczerze - odbudować i nasycić swoje wnętrze w wartościowy sposób,( sama pochłaniam teraz tomy i tomiki kolejnych, wspaniałych Twórców i czuję się z tym cudownie !). Odpocznij miła Koleżanko po piórze, a wena, jak ten pasący się dziki, piękny rumak - sama podejdzie we właściwym czasie, trzymam za Ciebie kciuki,   Dagna    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...