Nyja

[Florian Konrad]

cieszę się, że jesteś zbyt tajemna. nadmiar przymiotów 
jest jak półpłynny garb, kamienie tworzą się 
od tego w gardle, błotnieją skronie. 

 

tak ma być: niewymierność! ludek płci żeńskiej 
(ludkini? ludzianka?) uciekający przez dziurę 
wygryzioną w listwie przypodłogowej, karawany cieni
wlokące się jak za Mojżeszem, poza nawias.

 

a jeśliby już musiało się pojawić choć jedno 
określenie - niech będzie w wiecznym zawieszeniu, 
uwięzione pomiędzy ramą a szkłem,
przeciskające się i głodne, ciągle bliskie nasycenia.

niech istotę jego stanowi próbowanie. nieudolne.

i niech znajdzie się w nim drobna, 
lecz nie do pominięcia parszywostka, 
coś niczym moja szaleńcza wręcz, gorąca miłość 
do braku dzieci. albo jak żal poniewczasie, że plunęło
się o jedno słowo za dużo, wyznało nie taki 
rodzaj miłości, jakiego od nas oczekiwano. 
 

Edytowane 22 Lutego 2024 przez Florian Konrad (wyświetl historię edycji)

[wierszyki]

Może ludzinka /ludzik.

Nie wierzyłbym aż tak w emeryturę kapitałową. .;

 

 

[Florian Konrad]

@et cetera Ja w żadną nie wierzę :D