Światełka dla zbłąkanych wędrowców

[Marcin Sztelak]

Prowadzą na manowce, przykładowo:

zamrugała pierwsza gwiazdka,

na pobliskim kominie krematorium.

Źle się kojarzy, mimo wszystko pora

rozpocząć zwyczajowe wypędzanie demonów,

z luster i fragmentów czarno - białych zdjęć.

 

Monotonny zaśpiew wyjdź zagłuszy 

zaokienne szmery, odgłosy odległych

kroków idących na zatracenie.

Wypolerowane szafoty zalśnią, wywołując

uśmiech u utrudzonych katów.

 

Po pracy ich okrwawione dłonie

utulą nieświadome dzieci.

Będą śniły wszystkie odcienie błękitów

w absolutnej czerni.

 

Rano światło rozbije okna, komin

wypluje kolejną porcję szarości,

kaci jak codzień ujmą stryczki,

niewyspane demony ziewając zamkną lustra.

 

Strzępy fotografii uniesione wiatrem

przykryją wędrowców.

Edytowane 17 Lutego przez Marcin Sztelak (wyświetl historię edycji)