Żuraw
Maraton dnia, już w kącie troski,
zmierzch dzieli radości po równo.
Zwaśniona lekko roztargnieniem,
miarkuję noc na próżno...
Na żurawiu zawisnął księżyc,
blask, ściany markotne rozhuśtał.
Splecione cienie znaczą więcej,
tężeje krew w czeluściach.
luty, 2024
Żuraw
Maraton dnia, do kąta troski,
zmierzch dzieli radości po równo.
Zwaśniona lekko roztargnieniem,
miarkuję noc na próżno...
Na żurawiu zawisnął księżyc,
blask, ściany markotne rozhuśtał.
Splecione cienie znaczą więcej,
tężeje krew w czeluściach.
luty, 2024
nie pędź tak człowieku -zwolnij
potem usiądź na przydrożnym
kamieniu by móc zobaczyć coś
co przesłania ci codzienna pogoń
spójrz - tam w zaroślach ptak
buduje swoje gniazdko a obok
motyl upiększa swą barwą zieleń
pomyśl - czyż nie jest to piękne
nie pędź tak człowieku - zwolnij
nie pozwól by ta szalona gonitwa
kaleczyła swą prędkością obrazy
które wyzwalają tyle emocji
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Zawierucha7 · Opublikowano
Przez JWF · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
