Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

****


Rekomendowane odpowiedzi

- Krzysiowi; Panu W. (nadal)

Noc kołysze, a świat stary jeszcze
starsze baśni czyta. Rozbłysną pod
potokiem lasu iskier jasny, ciężki
jak twój szept zmęczony od ciszy.

Noc kołysze, a drzewa kwitną srebrne
pod płynącym dłutem oddechów ziemi.
Czy czujesz kochany jak nas ten wiatr
spaja, rysując we mgle srebrnych łez taniec?

Jesteśmy parą białych gołębi,
co w tę noc szybują ku zielonemu światłu
Białą magią niwecząc puch marny,
krwią znaczony, dzikich płatków róży.

Jesteśmy obłokiem nad gniazdem
i głosami, które się nigdy nie znajdą.
Urok istnienia tchnął w nas tę wolę
by być dla siebie snem i grobem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...