prawda wciśnięta w przestrzeń między wersami

[MIROSŁAW C.]

 

zuchwałe odgłosy burzy 
w obłokach błota czerwieni jest najwięcej 
przenikniętej senną nierealnością

 

jestem już martwy
głosy ludzi zamieszkałych pod ziemią 
penetrują moją głowę jak krucze szpony

 

na Krakowskim Przedmieściu
w odświętnym huku megafonów
przekazujecie sobie znak chaosu 

 

jaki to błogi moment
kiedy anielskie śpiewają chóry
co odpędza i unicestwia koszmary

 

a szeleszczący szept wiatru
wznosi mnie na poziom
rzeczy niewidzialnych
 

[jan_komułzykant]

@MIROSŁAW C. sceny trochę jak z filmu "Sanatorium pod klepsydrą", fajny klimat

i grozy trochę, ale najbardziej zainteresował mnie "znak chaosu", bo to ciekawy element

w wierszu. Nie można pozostawać w tyle, może za chwilę będziemy się nim witać? ;)

Pozdrawiam.

 

PS

 

Wcisnąć między wersy

nie zawsze się da

 

wszystko  :)

[MIROSŁAW C.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To wojna polsko-polska której końca nie widać... 

Pozdrawiam. 

[poezja.tanczy]

@MIROSŁAW C.

Niewidzialne, nie znaczy że nie ma

Nierealne, to znaczy że ściema

 

A wiersz na poziomie

Gratuluję, 

M.

[MIROSŁAW C.]

@poezja.tanczy

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To prawda, tylko czasami pięć zmysłów to za mało, żeby coś dostrzec. 

Dziękuję za ślad.